Bunlar savaşı bu akılla bitiremezler, bu insanlar, yaratıkların en akıllısı sanıyorlar, bu yaratıkların en acınası yaratığı, yaratıklar içinde kendinin en ahmak yaratık olduğunu bilmeyecek kadar en ahmak, kendi canına, tekmil yaratıkların canına kıyan bu yaratıkların en kötüsü yaratık, yaşadığı şu yeryüzünün bir cennet olduğunu bilmeyecek kadar enayi, yediğinin içtiğinin, doğan güneşin, akan suyun, esen yelin, uçan bulutun, yağan yağmurun, açan çiçeğin, büyüyüp gelişen meyvenin, tomurcuğun, yer altında çabalayan tohumun, uçan kuşun, petekteki arının, milyarlarca, milyarlarca ışıldayan rengin bir tansık olduğunu bilmeyecek kadar eşşek, hem de eşşoğlu eşşek. Bu korkunç yaratık gene savaş çıkaracak, ormanları yakacak, yüzlerce binlerce yıldır yaptıkları şehirleri yıkacak.
Sayfa 115Kitabı okuyor
En kötüsü de bu, diye düşündüm. Uyurken bile kendinden tamamen geçememek.
Sayfa 97 - Doğan KitapKitabı okuyor
Cromer-Blake haklı da olabilir, en azından kısmen: Belki en kötüsü, hem de olanaksızı, kadınları ya da onun durumunda erkekleri, bir kadını düşünmemektir, sanki beynimizin yalnızca bu çeşit düşüncelerle uğraşan bir bölümü varmış da, diğer bölümleri ondan kaçınıyor ve belki de onu küçümsüyor, ama o düşünceler olmadıkça onlar da verimli biçimde, gereğince işleyemiyorlarmış gibi. Hiç kimseyi düşünmemek (o kimse birçok kimseler olsa da) sanki herhangi bir şeyi düşünmeyi engeller gibi. En azından ciddiyetsiz kişilere böyle oluyor. Ben ciddi biri değilim, aslında beni ciddiye almak olanaksızdır, düşüncem oradan oraya dağılır, gider, karakterim zayıftır, ne var ki bu pek az kişinin bildiği şeydir ve en önemlisi, burada bilen yok, herhalde kimse benim ciddi olup olmadığımı kendine dert etmemiştir. Madem öyle, sarhoş olmamızdan ve sarhoşların sorularının hep yanıt bulmasından yararlanıp Cromer-Blake'e dosdoğru sorayım, derhal soracağım, acaba Clare Bayes'in âşığı var mı ya da oldu mu diye, acaba kocasına âşık mı, acaba Cromer-Blake burada geçireceğim iki yıl (azalmaya başladı bile, başladı bile) süresince onu düşüneceğim kadına dönüştürmeye kalkışırsam başarı şansım olacağını sanıyor mu diye.
Sayfa 62Kitabı okuyor
İnsanlar sadece bir şeyden yorgun düşerler : kararsızlıktan. Yapılan her iş insanı rahatlatır, hatta en kötüsü bile hiçbir şey yapmamaktan daha iyidir.
Sayfa 2100
Biliyordum ki, toprak katı ve tabiat zalimdir ve insan cinsi bozuk bir hayvandan başka bir şey değildir; biliyordum ki, insan hayvanların en kötüsü, en bayağısı ve en az sevimli olanıdır.Evet, bilhassa en az sevimli olanıdır.
Felçin En Kötüsü
Mü'min, inancı gereği dünyada gunaha girmenin ahirette ateşe girmek olduğuna iman eder ama günaha girdiğinde hiçbir şey hissetmezse işte bu hiçbir şey hissetmeme hali manevi felcin başladığını gösterir...
Sayfa 504 - Bilge Oğuz Yayınları
İnsan ölür, ölüm haktır. En kötüsü, beteri, dayanılmazı umudun ölmesidir.
Sayfa 391 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Evdeki düşmanlık, düşmanlığın en kötüsü!..
Sayfa 183Kitabı okuyor
1376. Yukarıda biri yok! Bunun farkında değiliz... İşin en kötüsü bu!
Hayatla İlgili Kaygılarımdan Nasıl Kurtulurum?
Hayatla ilgili kaygılarınızın çok arttığı dönemlerde kendinize “En kötüsü ne olabilir?” diye sorun, en kötüsünü kabullenip başa çıkma yolları üretin. Endişe ile sağlığınızdan olacağınıza doğrudan çözüm yolu bulmaya odaklanın.
