Hayat, düşünceleri tutan bir hapisanedir. İnsan, can sıkıcı bir saç demetidir, bende akılsız bir robotum
"Zira insan ya kadere tabi olacak yahut da çıldıracak."
Sayfa 104 - Halit Selim DönmezKitabı okuyor
"İnsan için sınırlarını aşamayacağı bir yaşama biçimi yoktur, ama sınırları aşmak da aşmamak da insanın elindedir."
Sayfa 17
Bulut güneşin önünden çekildi.
Nefesimizi tutup bekledik.
Sayfa 13Kitabı okudu
alçakgönüllülükle her şeyin geçip gittiğini bilen kişi
hem kendisinden bir dünya kurar, hem de bir insan olduğu için mutludur. Ayrıca ne kadar sınırlanırsa sınırlansın, bu zindanı ne zaman isterse o zaman terk edeceğini bildiği için yüreğinde her zaman tatlı bir özgürlük duygusu barındırır.
Sayfa 10Kitabı okuyor
"O bir sevinç midir acı mıdır insan onun ölümünden bu yana sorar durur. Gitarın başlamaması gerektiği yerde başlayan bir şarkı istemiyorum ben, sonra sevdiğimde de bitmesi zorunlu olursa bitmesini istemiyorum; yuvarlağın altında çok uçuşup kaçışan var çünkü. Yakalayamıyorum."
Sayfa 19Kitabı okuyor
Derler ki; dünyada hangi dağları aşmış olursan ol,
Aklın takılıp düştüğün taşta kalıyor...
Cahit Zarifoğlu
Bir tek... bir tek şeyi aklım almıyor... nasıl oluyor da insan böyle anlarda yanındakiyle birlikte ölmüyor... nasıl oluyor da insan ertesi sabah uykudan uyanıyor, dişlerini fırçalıyor, kravatını takıyor...
•
Keşke vaktiyle, saçma da olsa iki laf etseymişim. Susunca yok oluyormuş insan, çok sonra öğrendim...
•
Sahi KitapKitabı okuyor
Biryudumkitap
Bazı insanlardan kopmak güç. Bu bazen aileden biri olur bazen eski bir dost bazen yeni biri. Zihnimizde yok saysak da varlığı bir türlü son bulmuyor, kopamıyor insan. Ne tuhaf. Aynı kitapta geçiyor: "Yaşayan birinin yası nasıl tutulur diye soruyordu kendi kendine." Her şey bu soruda gizli. Yüreğimizden söküp attık mı birini, yasını tutmalı ve önümüze bakmalı.
“İnsan, karşılaştığı kişilerin kalıntısıdır.”
Hayatın akışı içinde bir yerlerde bir şekilde,
Hayatımıza girip çıkan herkesin bir izi kalır hayatımızda.
Bu, bazen iyi bazen kötü bir izdir ama kalıcıdır.
Kişilik, bu izlerin içinden kendimizi nasıl inşa ettiğimizdir.
Sigmund Freud
“Düşünen insan, istenmez benim ülkemde.”
Düşünceler..
Analitik düşünmeye çalışırken, kitaplarin içimizdeki boşluklara da iyi geldiğini sanıyorum. Haklı çıkmak istemiyorum Franz Kafka'nın dediği gibi haklı çıkmak mutlu hissetirmiyor. Ne zaman rasyonel olsam bu seferde huzursuz oluyorum.
Cahillik erdem değil bilmek lazım kâfi derecede bilgi yeterli. Duygularımızı yönetmemiz lazım. İletişim kanallarımız algılarımız hayatımızı yönlendiriyor.
Hayat, başkalarının hatalarını yüklenemeyecek kadar kısaydı. Herkes kendi hayatını yaşıyor ve bu hayatı yaşamanın bedelini ödüyordu. Acı olansa, insanın çoğu zaman tek bir hata için çok fazla bedel ödemek zorunda kalmasıydı.Aslına bakılırsa, insan tek bir hata için sürekli bedel ödeyip duruyordu. Kader, insanla olan alışverişinde alacak defterini hiçbir zaman kapatmıyordu.
Sayfa 215
Ölüyor insan ve yeniden diriliyor. Umut etmek için diriliyor, başlayabilmek için diriliyor. Doğru dürüst bir tek cümle kurabilmek için diriliyor işte.
