Bir kitap düşünün devamlı aynı şeyleri tekrar edip duran. Bu kitap bence tam olarak bu. Ergenlik dönemindeki bir gencin her şeyden nefret etmesini öyle bir betimlemeyle anlatıyor ki tam onun ağzından küfürler havada uçuşuyor. Yazı dili gerçekten basit, içerik de çok enteresan değil.
Bu kitapta beni etkileyen konu Holden’in dürüstlüğü, burjuvaziden gelmesine rağmen insan etiketlememesi, zengin ya da mevkii sahibi birine yalakalık yapanlardan nefret etmesi, insanların yeteneklerini kıskanmaması, tam tersine yetenekli insanlara karşı hayranlık beslemesi. Ergenlerden beklemediğimiz hareketler yani…
Bu kitap kapitalizmin salt bir eleştirisini yaparken, bir insanın iyi ya da kötü olduğunu hangi kriterlere göre yaparız onu düşündürüyor. Bulunduğu dünyayı terk etmek istiyor çünkü kapitalist düzene eğilmek ya da fakirlerin eğildiğini görmek istemiyor. Bu düşünce beni okuma esnasında mest etti.
Kitabın başlıkla hiç alakası yok. Okuma boyunca acaba ne zaman çavdar tarlasına geleceğim diye heyecanla bekledim ve geçen birkaç cümle beni hayal kırıklığına uğrattı.
Bu güncellemeyi sonradan yapıyorum ve kitabın içeriği beni 1 ay boyunca etkiledi. Holden’ın bu kadar net duruşu, kimseye tamah etmemesi beni derinden etkiledi. Ben ki ayakları üzerinde durabilen biri olarak onun kadar dünyaya aykırı duramadığımı, yeri geldiğinde her yetişkin gibi ilişkilerimi çıkar ilişkisi üzerine kurduğumu farkettim. Bazen olduğumuz yer, konum bize uymasa bile, uysal davranıp orada kalmaya mahkum oluyoruz. Ne zaman içimizdeki Holden’ı çıkarırsak, o zaman bu dünya yaşanılır olacak.
Sevgiler…
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}