Zweig kitapları bana ara öğün gibi gelmiştir hep. Kısa, öz, iştahla okunan ve kesinlikle doyurucu. Karakterlerinin psikolojik durumlarını, özellikle içerisinde bulundukları hezeyanları fevkalade güzel yansıtıyor her seferinde. Cümleyi eğip bükmüyor, okuyucuya gereksiz bilgi yüklemiyor. Dikkatli bir okuyucuyu zamandan mekandan alıkoyup kitaba hapsediyor.
