Bilirsiniz,aslında her kitap giriş,gelişme ve sonucu olan bir kompozisyondan ibarettir.Ayrı ayrı parçaları bir araya getirerek düzenleme ve öğelerin bir araya getirilme biçimi.Bunu kusursuz yapanlara yazar, ortaya çıkardıkları kompozisyona da eser diyorlar.Bir kitabın girişi çok sıkıcı olup gelişme ve sonucu harika olabilir.Ya da girişi ve gelişmesi mükemmel olur,sonucu elde var sıfır olur.Bu kitap için tek kelime ile kusursuz diyorum ve ekliyorum;
Zweig, iflah olmaz bir kumarcının halet-i ruhiyesine nasıl iniyor? Hadi indi,bunu okuruna nasıl empoze ediyor?Kumardan tek anladığım futbol bahisleridir.Allah affetsin zamanında ben de çok oynadım.Ancak sonunda baktım ki bu işin sonu hırsızlığa,uğursuzluğa,sahtekarlığa varacak,efendi gibi zirvede bıraktım.Sonra at yarışı müptelası olan amcama birgün "bunu bana da öğretsene nasıl oynanıyor" dedim, o da sağolsun bana bir tokat atıp "düşmanını batırmak istiyorsan at yarışını öğret" dedi. At yarışı bahis kariyerim de öylece başlamadan bitti. Kitapta iflah olmaz bir kumarcıya tüm samimiyeti ve benliğiyle yardım etmeye çalışan Mrs.C'nin 24 saatte neler yaşadığını okuyup özümsedikten sonra iyi ki o taraklarda daha fazla bez harcamamışım dedim.
Genel olarak okunması gereken psikanalizlerle dolu muhteşem bir eser.Ben,Zweig bir kumarcının ruh haline nasıl bürünüyor dedim,belki kendi de kumarcıdır ruh haline inmesi zor olmamıştır orası ayrı ama sorulması ve şaşılması gereken şey aslında Zweig 40'lı yaşlarda dul bir kadının halet-i ruhiyesine nasıl indiğidir.Saygı ve hayranlıkla anıyorum kendisini. Andım.
