Bir psikolog olarak, alanla doğrudan bağlantılı olmama rağmen, çok uzunca bir zaman "yalnızca ölüm" temasını işlediğine inandığım için Yalom okumayı reddetmiştim. Fakat bu kitap, bekleyebileceğimin ve hayal ettiğimin çok ötesinde bir kitap.
Zekanız ne kadar sivri ve iradeniz ne kadar kuvvetli olursa olsun, insan doğasının doğuştan getirileri yüzünden, verdiğiniz tüm savaşlarda kaybedebilirsiniz. Çıkarlarınız için savaşma isteği, kazanma azmi ve intikam hırsı sizi öyle bir kitler ki, sonunda nasıl olup da buraya gelebildiğinizi anlamakta güçlük çekersiniz. Çünkü maalesef, nasıl biri olursanız olun ve hangi mesleği yaparsanız yapın, dünyada sizi en zayıf kılacak özelliğe sahipsiniz: insan olmak.
Kitapta, psikiyatristlerin farklı kişiliklere ve düşüncelere sahip olmasına rağmen, günün sonunda hepsinin pişmanlık, suçluluk, kafa karışıklığı ve karamsarlık gibi duygular yaşayarak ortak paydada buluşabildiğini ve tüm mesleki tecrübelerine ve engin bilgilerine rağmen hata yapabilecekleri anlatılıyor.
-Spoiler-
Bence Yalom, birbirinden oldukça farklı yaşam biçimlerine sahip insanların hikayeleri arasında makul bağlantılar kurup, onları karşı karşıya getirme konusunda gerçekten çok başarılı. Benim sevmediğim tek nokta, Carol'ın gerçek kimliğini açıkladığı kısmın pas geçilmesi ve okuyucunun hayal gücüne bırakılmasıydı.