Büyük usta Dostoyevski kendine has yakıcı ve derinlikli üslubuyla yine her zamanki hastalıklı düşünceli ve duygulu karakterleriyle bu eserinde karşımıza çıkıyor. Düş ve gerçek arasında ince bir çizgide yaşayan Ordinov toplum dışında kalmış bir aydın hastalık aşk ölüm korkusu ve vicdan azabı içerisinde kalmış bir gençtir. Kitabın bitişi sanki bitmemiş ve devam edecekmiş gibi bir his uyandırıyor okuyucuda. Kısa roman olarak yazılmış olan bu yapıt üslup olarak Dostoyevski'nin romanlarındaki tadı fazlasıyla veriyor ve yazılma tarihi itibariyle daha sonra yazacağı kült romanlarının da bir işareti olarak görünüyor. Okunmasını tavsiye ederim.