Herkese merhaba bugün Modern Klasikler Dizisinin 16. kitabıyla karşınızdayım.
Üst üste okuduğum Stefan Zweig biyografilerinden sonra kısa bir mola gibi geldi James Joyce’ın şiirlerini okumak.
Yazarımızın çok iyi şarkı söylediğini de bu kitap sayesinde öğrenmiş oldum. Zaten şiirlerinde de müzikal özellikleri öne çıkarmış. Aradan yıllar geçtiğinde ise yazdığı ve yayınladığı bu şiirlerden utanç duymuş yazarımız.
Şimdi sizleri de birkaç şiiriyle baş başa bırakıp, kitabı tavsiye ediyorum.
Ürkek yıldız yükseldiğinde gökyüzünde
Öylesine mahcup, kederle
Dinle uykulu akşamda
Şarkı söyleyeni kapında.
Çiyden daha yumuşaktır şarkısı
Ziyarete gelmiş seni.
Ah artık dalma hayale
Akşam vakti o seni çağırırken,
Dalma düşünceye: Kim olabilir bu diye
Şarkısı yüreğime çöken?
Anla ki bu, aşığın şarkısı,
Benim akşam vakti çalan kapını.
Yağmur yağdı gün boyunca.
Ah gel yağmur yüklü ağaçların arasına:
Yapraklar yığılmış yoluna,
Yoluna hatıraların.
Biraz yürüyüp yol boyunca
Hatıraların, ayrılacağız sonra.
Gel, sevdiğim, gel de belki orada
Girebilirim gönlüne.