Adını yeni duyduğum ve klasik kitaplar arasında henüz görmediğim onca yoksulluk varken kitabını okudum. Öncelikle kitap kanallarının tavsiyesiyle bu kitaba başladım herhangi bir beklentiye girmeden güzel bir kitap okuyacağıma düşünerek kitabın sayfalarını çevirdim. Ve gerçekten öyle oldu. Momo'nun farklı hayat hikayesi, her şeye rağmen tek başına vazgeçmeden hayata karşı direnmesi, yazarın bunu süslü kelimeler kullanmadan sade bir dille yazması fazlasıyla etkileyiciydi. Momo, hayatının olumsuzluklarını kendine yük yapmak yerine hayatını sadece bebekliğinden beri kendine bakan kadına adıyor. Fransa'da dışlanan bir kesimin yanında bir Arap olarak bir Yahudi'nin yanında yaşıyor. Bu kesimindeki insanları kendi gözlem ve bakış açısıyla samimi bir dille anlattı. Kitap su gibi akıp gidiyor, fazla karamsar ruh haline girmeden, böyle insanların da varlığını bize hatırlatan oldukça güzel bir eserdi. Tavsiye ederim.
Umutla kalın...
395.jpg){kind=small}