Sverdlov Gönderileri
Sverdlov kitaplarını, Sverdlov sözleri ve alıntılarını, Sverdlov yazarlarını, Sverdlov yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Onlar olmadan asla....!!
Rafael Alberti 
Sürgünden Şiir
Edoardo Sanguineti 
Renga
Yannis Ritsos 
Erotika
Mahmud Derviş 
Mavi Bir Gün
Cesar Vallejo 
Vahşi Fabl
Louis Aragon 
Mutlu Aşk Yoktur
Harriet Beecher Stowe 
Tom Amca' nın Kulübesi
Gustave Flaubert 
Duygusal Eğitim
Jacques Baynac 
Kamo
Fyodor Vasiliyeviç Gladkov 
Çimento
Manuel Tiago 
Yarın Bizimdir Yoldaşlar
Nikolay Ostrovski 
Fırtına Çocukları
Mihail Saltıkov-Şçedrin 
Golovlev Ailesi
Galina Serebryakova 
Ateşi Çalmak 1
John Steinbeck 
Bitmeyen Kavga
Maksim Gorki 
Ana
Klavdiya Sverdlov 
Sverdlov
Yang Yiyen 
Kızıl Kayalar
Karl Marx 
Komünist Manifesto
Nikola Vaptsarov 
İnsana Adanmış Şarkılar
Sergei Eisenstein 
Sinema Sanatı
Sverdlov'un çağrısı
Gözlüğünün arkasından, derin parlayan gözleriyle herkesin yüzüne bakıyordu Mihayloviç... Ama sesi, bir çağrıyı andırıyordu: "Yoldaşlar! Mutlakiyete karşı saldırıyı devam ettirelim! Askeri bir örgüt kuralım! Mücadele gruplarından yoldaşlar! Silahlarımızı kaldırın ve daha fazla temin edin. Ordu birlikleri arasında çalışalım, orduyu halkın tarafına çekelim!... Yaşasın devrim!..."
Sayfa 68Kitabı okudu
Tüm bunların sebebi fabrikaların, atölyelerin ve toprağın büyük bölümünün çalışanların, işçilerin değil bir avuç zenginin, kapitalistin elinde olmasıdır. İşçinin ise, kendini ve ailesini geçindirmek için nasırlı ellerinden başka bir şeyi yok. Peki, işçi ne yapmalı?
Sayfa 9Kitabı okudu
Ayrılığımız uzadıkça, Yakov Mihayloviç’in aileye ve çocuklarına özlemi büyüdü. 27 Ekim 1914’te şöyle yazıyordu: “Çocukların resimleri gözümün önünde, masanın üstünde duruyorlar... Hayır, mutlaka çocuklarımı ve sevgili küçük karımı yeniden görmem gerekir. Sevgilim! Siz sevgililerimi düşünmediğim tek an geçmiyor... Yüreğim için sevgi ve değerli olan insanlara içten bağlı olma bilinci, beni mutlu ve neşeli ediyor... Evet, birbirini seven insanları birbirinden ayıran çıplak şiddet ve barbarlıktır. Böyle bir barbarlığın sona erdirileceğine güvenelim.”
“Yoldaşlar! Mutlakiyete karşı saldırıyı devam ettirelim! Askeri bir örgüt kuralım! Mücadele gruplarından yoldaşlar! Silahlarımızı kaldırın ve daha fazlasını temin edin. Ordu birlikleri arasında çalışalım, orduyu halkın tarafına çekelim!.. Yaşasın devrim!..
Durum, ağır yenilgiden sonra çalışmayı hızla yeniden düzene sokmanın olanaklı olmayacağı, belli bir dönem beklenmesi gerekecek gibi gözüküyordu. Ama işçi hareketinin gücü, sadece zaferlerin değil, tersine ağır yenilgilerin de deneylerinde pekişiyordu. Bu, işçi sınıfının en iyi temsilcilerinin parti bayrağı etrafında toplandığını gösteriyordu. Çünkü onlar, yenilgi günlerinde çarlık mutlakiyetinin ne anlama geldiğini ve “çarın merhameti”nin gerçekte nasıl olduğunu görmüşlerdi.