Ahmet Rasim
Kitapçılardan da ümit kalmamıştı. Sansür, benim gibi mimlenmiş yazarların kitaplarım incelemeden «Basılamaz» hükmü ile geri çeviriyordu. Bu sebepten ben de işsizler sınıfına katılmıştım. Galata'da o zaman Jorj'un dükkânı diye tanınmış bir Ingiliz bakkaliyesinden veresiye alıyordum.
“İçimdeki Kenan Ülkesi”
Yusef Masadow ‘un kalemiyle tanışma kitabımdı.
Dingineştiren, huzur veren ve düşündüren bir kalem olduğunu söyleyebilirim. Ve sizi edebi yönden doyuran
şiirsel bir anlatımı var. Tasavvuf, aşk, kişisel gelişim, içsel yolculuk, maneviyat gibi konuların işlenmesi bakımından bence kitap sindire sindire ve tefekkür ederek okunmalı.
Kitabımız“Taş-Kağıt-Makas” şeklinde üç bölümden
oluşuyor. Bu kelimeler birer sembol aslında. Kitabın girişinde şöyle diyor yazarımız “ Hayat aslında hepimizin bildiği bir çocuk oyunundan ibarettir... TAŞ-K/AĞIT-
MAKAS... Yenilgi veyahut zafer, kendi avucumuzda değil; hayatınıza dahil olan başka avuçların hamlelerinde gizlidir... En zayıf halinizde kazanır, en güçlü halimizde yeniliriz bazen.” işte bunun gibi metaforlar, derin anlamlar içeren cümleler ve felsefi bir bakış açısıyla
anlatmış yazarımız içindeki yolculuğu... Bu yolculuk
hepimizin çıktığı ya da çıkmak istediği bir yolculuk. O
duyguyu sonuna kadar hissediyorsunuz kitabı okurken....
Deneme-roman türünde yazılmış bu güzel eser başucu kitabı olan kitaplarım arasında yerini aldı. çizdiğim her cümleyi ara ara açıp okuyacağım. Bu tür kitapları sevenlere öneririm. Keyifli okumalar.
Astigmatım var diye üzülürken adeno göz virüsü olduğunu öğrenirsin . Zombi gibi dolaşıyorum. Elveda bir süre kitaplarım.
Benim terapim de, terapistim de kitaplar;
Kitaplar, en sadık dostlarım benim.
Kırmıyor, incitmiyor.
Öyle bir gelip, bir gitmiyor.
Uslu uslu beni bekliyor.
Özlemiyor, özletmiyor.
Cahil yerine koymuyor,
Oysa ne çok şey öğretiyor.
Paylaşamadığım tek nimetim kitaplarım.
Çünkü geri gelmezse suçlusu da ben olurum.
Kitabsever
Kitaplarım vardı ve şimdi bir de yavru kedim olmuştu. Biliyordum, Dick Whittmgton ve kedisi gibi olacaktık. Ya da Tüylü'nün, ortalamanın üstünde bir zekâya sahip olduğu ortaya çıkarsa. Değirmencinin Oğlu ve Çizmeli Kedi de olabilirdik.
Odamda beni kitaplarım bekler.Bu yegane tesellidir.Her eşyasını ayrı ayrı ve gayet iyi tanıdığım bu odada yalnız onlar her zaman için yeni bir koku taşırlar.
Sayfa 65Kitabı okudu
Çünkü beni mutlu eden iki şey vardı, hayallerim ve kitaplarım.
Sayfa 166
“Kitaplarım,” dedim. "Onlar öldüler, dün gece. Bende arka bahçeye gömmeye gidiyorum."
Kitapların yası tutulur mu diye sormayın hiç bayım, bazen en çok kitapların yası tutulur. Hele bir de benim gibi gerçeklikten bu kadar uzak diyarlarda yaşayan insanlar, sıkı sıkıya tutundukları o kitap karakterlerine ve onlara bunu bahşeden yazarlara bazen ailesinden, dostlarından daha yakınlar.
Öyleyse kitaplarım söylesin güzel sözler,
Sussun dilli gönlümün dilsiz laf ebeler.
Sayfa 23Kitabı okuyor
