Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
ayşe nur
ayşe nur
@nnuroloji
odamda beni kitaplarım bekler, bu yegâne tesellidir.
2 Eylül 2002
42 okur puanı
Mayıs 2021 tarihinde katıldı
yazarın okuduğum ilk kitabı. okumaya başlamadan önce konu beklentim kesinlikle Mevlana ve Şems değildi. beni ters köşe yaptığını söyleyebilirim, yine de severek okumama mani olmadı bu durum. kitap sayesinde Mevlana ve Şems'i araştırmak için fırsat yakalamış oldum. daha önce böyle bir gayem olmamıştı çünkü. okudukça merak ettim, merak ettikçe araştırdım, araştırdıkça daha çok şaşırdım. o kadar rivayet var ki haklarında, o kadar kaynak var ki doğru yanlış; mantığınıza uygun olana inanmak durumunda kalıyorsunuz. ufkumuzu genişletecek bir kitap olduğuna inanıyorum. vaktimi ayırdığım için pişman değilim. okuyacaklar için keyifli okumalar!
''Dünyada bir ben varım!”
“Bende bir dünya var!”
“Ne dünya var, ne ben varım!”
KONU/KARAKTER ANALİZİ. KİTAP KARŞILAŞTIRMASI
öncelikle okumak için çoook geç kaldığım bir eser olduğu için oldukça üzgünüm. bazı kitaplar insanı okurken her ne kadar yorsa da kendine bağlamayı başarır, işte bu kitap da aynen bu türde bir kitap. konu olarak aşk kavramı üzerinde durulmuş gibi görünse de hırs, nefret, intikam, acı, keder, işkence gibi kavramların daha ön planda olduğunu
·
Puan vermedi
KONU ANALİZİ
bu kitabı alma sebebim tamamen başlığından ötürüydü. özdemir asaf'ı bilirsiniz; lavinia isimli şiirini de. hoşuma giden şiirlerden olduğu için bu kitapta da ismi dikkatimi çekti. yazarla ilgili bir fikrim yok, ilk defa okuyorum eserini. ama son olmayacağına eminim.
eser 2 hikayeden oluşuyor. yazar, 19. yüzyıl Fransız toplumunu,
Okur Takip Önerileri
YAZARA ÖVGÜ
yine bir Zweig klasiği ve muhteşem ruhsal tahlilleri... okumayı geciktirdiğim için pişman olduğum eserlerden.
dönem olarak birinci dünya savaşı dönemini uygun görmüş yazarımız. savaş anını manastırdan mezun hemşire bir kız gözünden anlatıyor. Zweig'in diğer eserlerine göre kalın bir kitap, fakat konu açısından ve anlatış biçimi yönünden yine profesyonelce işlenmiş bir eserle karşı karşıya olduğumuzdan sıkılmadan bitirebiliyoruz kitabı.
düşmanına aşık bir kadın, savaş yüzünden ayrı düştükleri seneler, vatan milletle kafayı bozmuş bir baba, ve düzenbaz bir askerimiz var. yazmadığım karakterler de var elbette, ama olaylar genel olarak bunların çevresinde dönüyor. kitap hakkında fazla spoiler vermeden bitirmek istiyorum. bundan sonra tek söyleyeceğim şey, ana karakterimizin - başta çaresizlik olmak üzere - yaşadığı bütün duyguları birebir yaşadığımız. Zweig'in kendisi de 2. Dünya Savaşı'na denk gelmiş ve Hitler baskısını yaşamış olduğu için savaş psikolojisi çok iyi ele alınmış. kitaptan çok yazarı övüyorum aslında... bu eser Zweig'in başlayıp ölmeden önce tamamlayamadığı kitabıdır. sonuna geldiğinizde devamı da var gibi geliyor ama ne yazık ki tamamlanamamış. ama böyleyken bile harikalığından ödün vermiyor.
roman türü sevenlere tavsiye ediyor, keyifli okumalar diliyorum.
KARAKTER VE İÇERİK ANALİZİ
adını kendi koymuş bir tavuğun hikayesi, Filiz... peki neden adını Filiz koymak istemiş tavuğumuz? aslında bunun temeli bitkilerin, ağaçların filizlenmesinden geliyor. karakterimiz de tıpkı bunlar gibi hayatına yeniden başlamak, hayallerini yaşamak istiyor.
Filiz yumurtlama tavuğudur. hiçbir zaman yavrularının üstünde
3 hikayeden oluşan, kişisel tahlillerin yine hat safhalarda işlendiği, kısa bir öykü kitabıdır Lyon'da Düğün. Zweig benim her zaman beğenerek okuduğum ve her okuduğum kitabının sonunda yaptığı analizlere hayran kaldığım bir yazar. bu kitabı da aynı şekilde, 3 farklı karakterde insanlığın dışladığı insanların duygularını, yaşadıkları çaresizlikleri ele alıyor yazarımız.
öyküler çok kısa olsa da, betimlemeler az olsa da, kurgu olarak diğer kitaplarına nazaran daha basit olsa da, konuyu çok iyi kavrıyoruz. okurken yorulmuyor, karakterlerimize üzülürken buluyoruz kendimizi. bu karakterlerin ortak özellikleri; kimisi fiziksel şartlar sebebiyle, kimisi işledikleri suçlar sebebiyle çevresi tarafından dışlanmış, hor görülmüş insanlar. onların dışlanma sebebi yazgıları değil, çevrelerinin acımasızlığıydı.
Lyon'da Düğün, beklentiyi çok yükseklere çıkarmadan, tek oturuşta yutabileceğimiz bir kitap. Zweig'in diğer eserlerinden etkilendiğim kadar etkilenmemiş olsam da, yine yaptığı analizlerle beni kendine çekmeyi başardı.
keyifli okumalar.
BİRAZ TARİH
derinlemesine işlenmiş olmasa da, siyaset barındıran bir kitap bizim için. az çok tarih kokan, bizi 1930'lu yıllara götüren bir eser.
1933-1945 Nazi Almanyası... Bildiğimiz gibi sayısız Yahudi acımasız bir şekilde öldürüldü. cinsiyet, yaş gözetmeksizin yok edilmeye çalışıldı. toplu katliamlar, ağır şartlı kamplar, gaz odaları ve daha bilmediğimiz sayısız işkence. bu konuyla ilk tanışmam Piyanist filmiyle olmuştu. izlemeyen varsa ve bu tarz konuları merak ediyorsa şiddetle tavsiye edebileceğim bir yapım. ben bu kitabın Nazi Almanyası - Yahudi çatışması temalı olduğunu bilmiyordum. kitabı almadan önce ufak bir araştırmayla öğrendiğimde, içimdeki okuma isteği daha da arttı.
yetişkinler açısından olayların zorluğuna az çok hepimiz hakimiz. peki bir çocuk gözünden o zamanlarda yaşanan felaketler nasıl nitelendirilmiştir? kitap bizi 9 yaşındaki bir çocuğun beynine sokuyor sanki. her şey öyle ayrıntılı, öyle çocuksu ki. sanki bir günlük okuyor gibiyiz. kitabın öyküsünden bahsetmeyeceğim. sadece ana karakterin 9 yaşında bir çocuk olduğunu ve olayların her karesine onun bakış açısıyla baktığımızı söyleyebilirim. bıkmadan, usanmadan, her sayfada daha da merak ederek...
kitabın filmi de var. ve kitaba sadık kalınması çok hoşuma gitti. bazı ayrıntılar atlansa da, genel anlamda filmi başarılı buldum. iki eserde de duygusal anlamda çöküş yaşayacağınızı belirtmeliyim. konu çocuklar olunca sanırım biraz daha hassaslaşabiliyoruz.
kısaca, çabucak bitirip üzerine biraz düşüneceğimiz bir kitap olduğunu düşünüyorum. aldığı ortalama puanı kesinlikle hak ediyor. keyifli okumalar.
KONU İNCELEMESİ
dramatik bir babanın öyküsü... 'her şeyini ortaya sererek kendini koşulsuz ailene adarsan ne olur' un cevaplarını veriyor bu kitap bize.
çeviriyi beğendim, tek beğenmediğim nokta bazı Fransızca cümlelerin Türkçe'ye çevrilmemiş olması. yazarın üslubuna diyecek söz bulamıyorum... yine bir Zweig yeteneği.
en yakınları tarafından
YAZAR, DÖNEM VE İÇERİK BİLGİSİ
kitabın ince oluşundan, kapak resminden, sayfalardaki çizimlerden bir çocuk kitabını andırsa da; Samed Behrengi'nin bu eseri (henüz okuduğum ilk kitabıydı.) her yaşa hitap eden, şahane bir eserdir. kitap ve yazarla alakalı birkaç araştırmam oldu. okuduklarım karşısında şaşırmadım desem yalan olur.
öncelikle biraz
KARŞILAŞTIRMA
yorumlardan anladığım kadarıyla birçok kişinin 'zaman kaybı' olarak nitelendirdiği bir kitapla karşı karşıyayız. filmi olan kitaplardan kendisi, fakat bu konu hakkında söyleyeceğim ufak tefek şeyler var.
normalde bir kitabın filminin de olduğunu biliyorsam, önce eseri okur, daha sonra filmini izlerim. ama -ne yazık ki- bu eserde
ÖZNEL ANALİZ
adından da anlaşıldığı gibi bir intihar olayı etrafında şekillenen yeni olayları ele alıyor kitap. her yerde alıntılarını gördüğüm, ama acaba bana olumsuz bir fikir aşılar mı diye düşünerek okumaya tereddüt ettiğim bir kitaptı kendisi. fakat şimdi bitirince anlıyorum ki, verebileceği en güzel mesajları aldım kendisinden.
öncelikle
ÖZETİMSİ
Momo, ya da zaman hırsızlarının ve çalınmış zamanı insanlara geri getiren çocuğun tuhaf öyküsü.
kitabın kapağına bakınca hiçbir şey anlamadığım ama çocuk kitabı sınıfında olmasına rağmen yetişkinlere de hitap ettiğini düşündüğüm bir eser kendisi. şu sıralar zamanımı iyi değerlendiremediğimden yakınıyordum, tam da bu düşüncelerin üstüne
ANALİZ
hayalimizdeki meslek nedir? doktorluk mu, avukatlık, polislik, pilotluk mu? kaçımız çavdar tarlasında uçuruma koşan çocukları yakalamak ister? bu sabit fikirli toplumun içinde yetişmiş bir birey olarak, kaçımızın hayali bu olurdu? karakterimiz Holden'ın yapmak istediği meslek işte tam olarak bu. peki kimdir bu Holden?
Holden, Pencey'de yatılı okulda okuyan, fakat geçmesi gereken 5 dersin 4'ünden kaldığı için okuldan atılan 16 yaşında bir ergendir. çevresindeki birçok şeye sürekli lanet eden, duygu yoğunluğunu ve karmaşasını dibine kadar yaşayan karakterimizin 3-4 günlük hayatını okuyoruz. yazarın profesyonelliği sayesinde sadece okumakla kalmıyor, sanki arkadaşımızla vakit geçiriyor gibiyiz. aynı zamanda ergen kafasını çok iyi alıyor, kendimizden de parçalar buluyoruz. eser, argo ve küfür içeriği sebebiyle Amerika'da bir süre yasaklanmış olsa da okurken çok rahatsız etmiyor aslında. samimi dil sayesinde olaylar hep gözümüzün önünde günlük hayatımızın bir parçasıymış gibi ilerliyor.
sıkıcı bir kitap olduğunu düşünmüyorum. oldukça sürükleyici bir anlatımı var. günümüzün gençliğinin özeti gibi geldi sonlara doğru aslında. çünkü Holden'ın bir hayali var... ve ben hayalini okurken ''keşke her şeyden sıyrılıp ben de böyle bir hayat yaşayabilsem.'' dedim. yer yer kendinizi bulacağınız, yer yer karaktere sarılıp beraber ağlamak isteyeceğimiz bir kitap. okuyalım, okutalım.
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
İÇERİK BİLGİSİ
talat ve fitnatın aşkı... bir oturuşta bitebilecek, her sayfayı çevirişinizde 'şimdi ne olacak acaba?' dedirten şaheser.
gerçek aşkın 1800'lerdeki karşılığını öğreniyoruz bu kitapla (tabi şemsettin sami'nin gözünden). öyle bir üslup var ki, okurken olayları karşıdan seyrediyor gibisiniz. talat'ın aşkı uğruna ne hallere düştüğünü seyrediyoruz, iki insanın birbirini ne kadar çok isterken bir o kadar da birbirlerinden utandıklarını... yazarımız hikayenin sonunu kitabın başlarında ağzından kaçırsa da, bu sefer sonuç odaklı değil de giriş ve gelişme kısmına dikkat çekmek istiyor. ağır betimlemeler yok, olayların akışına bırakıyoruz kendimizi.
zaman zaman anlatılan şeyler bir süre sonra bize hatırlatılsa da okuduğumuz satırları iyice sindirip aklımızda tutmamız lazım, ki kitabın sonuna geldiğimizde yeterince şaşırabilelim.
beni 1800'lü yıllara götürüp saf aşkı tattıran yazarımıza teşekkür ediyorum. türk edebiyatı klasiği okumaya yeni başlayanlara gönül rahatlığıyla önerebileceğim bir kitap. okumak için geç kalmayın derim, günümüz kargaşasından çıkıp biraz hava almak isteyenler için hoş bir durak olacaktır.
İÇERİK BİLGİSİ
ah Sergüzeşt... okumak için sürekli ertelediğim, okumaya başlayınca da elimden bırakamadığım nadide bir eser. Konu olarak bir tahminim yoktu açıkçası, o yüzden bir beklenti içerisinde başlamadım kitaba. ama isim itibariyle ''serüven, macera'' anlamları taşıyan Sergüzeşt kelimesi, kitap için çok uygun bir başlık olmuş.
konu olarak, hürriyeti ele alan yazarımız bunu esir-efendi ilişkisiyle anlatmayı tercih etmiş. olay örgüsü hızlı değil, yavaş ilerliyor, betimlemeler fazla, paragraflar uzun. anlam bakımından da çok yoğun. anlamak için sakin kafaya ihtiyacımız olacak yerler var. alıntı olarak paylaşacağımız çok güzel cümleler var... kitabı anlatmak, anlamak kadar ustalık istiyor. bu arada söylemeden de geçemeyeceğim, Türkçenin kullanım biçimi, kendine hayran bırakıyor. okurken kendimi 1800'lerde hissetmemi sağladı.
kısaca dostlar, okuyun. ayırdığınız vakit için pişman olmayacağınızı düşünüyorum. sonlara doğru gözyaşlarınıza hakim olun...
kitapla kalın.
BELKİ SPOİLER VARDIR?
Alice Harikalar Diyarında; her ne kadar çocuk kitabı olarak bilinse de, belli bir yaş düzeyinin altında okunduğunda anlaşılması zor cümlelerle karşılaşılabilir. yine de çocuklukta kahramanımızın hayal gücünün genişliğinde kaybolarak okuduysak, bence yetişkinlik zamanlarımızda tekrar sindirerek okumalıyız. ben ilk okumamı 19 yaşımda gerçekleştirdim. son olacağını da sanmıyorum.
yazar, matematik ve edebiyat alanındaki zekasını eserine kusursuz bir biçimde yansıtmış. başlarda okurken hepsinin hayal ürünü olduğunu bilsek de, okudukça sanki böyle bir dünyanın gerçekten var olduğuna inanırken buluyoruz kendimizi. Alice'in başına gelenler, tanıştığı hayvanlar, yediği yemekler ve içtiği içecekler sonucunda ne olduğu... okurken merak ve şaşkınlık duygunuzu harekete geçirecek türden. ben sonuna gelene kadar gerçekten böyle bir dünyanın var olduğuna inandırmıştım kendimi. beklenmedik bir finalle karşılaşmadım açıkçası, ama her şeyin gerçekten yaşanmış olmasını yeğlerdim sanırım. kısaca, bazı karakterlerin cümleleri, Alice'in duygu karmaşası bizleri düşündürmeli. okunup rafa kaldırılacak bir kitap değil (şahsımca). beğendiğim bir alıntıyla sonlandırmak istiyorum:
''Ben Düşes olduğumda; mutfağımdan içeri biber hiç sokmayacağım. Çorba bibersiz de güzel olur -belki de insanları böylesine öfkeli yapan şey yalnızca biberdir- Sirke surat astırıyor, papatya kederlendiriyor... ayrıca... ayrıca arpa şekeri gibi şeyler de çocukları iyi huylu yapıyor. Keşke büyükler bunu bilse: o zaman şeker konusunda bu kadar cimrilik etmezlerdi...''
ÖZETİMSİ
baş karakterimiz Akaki bey, işinden başka bir zevki olmayan silik bir memurdur. onu bu kitabın baş kahramanı yapan özelliği ise; eskimiş, yamalarla dolu incecik paltosudur. karakterimiz kış soğuklarına doğru paltosunu yamalaması için tekrar terziye götürür, fakat terzi bu palto için artık elinden bir şey gelmeyeceğini ve yenisini diktirmesi gerektiğini söyler. bu, Akaki abimiz için panik bir durumdur çünkü aldığı maaş yeni bir palto için yetecek düzeyde değildir. ama ne yapar eder ve yeni bir palto diktirmeyi başarır. o artık iş yerinde ezik Akaki yerine yeni palto sahibi Akaki'dir. bir gün iş davetine gider. eğlenceli zamanlar geçirip mekandan çıktıktan sonra başına neler geleceğini sizlerin merakına bırakıyorum. okunmasını şiddetle tavsiye ettiğim kitaplardan kesinlikle. beni bu kitabı okumaya en çok iten şey Dostoyevski'nin hepimiz Gogol'un paltosundan çıktık sözü olmuştur. gerçekten de rus edebiyatında bu tarz gelir çatışmaları hikayeleri Gogol'la beraber popülerleşmiştir. betimlemeler, o duygu yoğunluğu, eseri okurken kendinizi baş karakterle özdeşleştirdiğiniz bu kitap, övgüyü hak eden bir kitap. yanlışlıkla spoiler yediğim için sonunu getirmek istemediğim, ve yine sonunu bildiğim halde iki damla göz yaşı akıttığım bir kitap oldu kendisi. tekrar okunsa da sıkmayacak cinsten. 10/10.
