Seher
@sehertgrk
Hemşire
Lisans
Van
43 okur puanı
Haziran 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kitaplar eksik de yaşam eksik değil mi?
Sayfa 36Kitabı okuyacak
"Pamuk ipliğinden biraz daha sağlam tek bağ: Düşünce birliği. O da rüzgarın her an tehdit ettiği bir kandil. Düşünce birliği, düşünen insanlar arasında olur. İnsanların kaçta kaçı düşünür? Düşünenlerin kaçta kaçı karşılaşır ve açılır birbirine?"
Sayfa 57Kitabı okudu
"Bazen bir kuyuya benziyor hayat; kör, pis, zehirli bir kuyuya. Boğuluyorum, ölüme koşacak mecalim kalmıyor, kimseyi görmüyor gözüm. Sevdiklerim yabancılaşıyor.
Sayfa 47Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Kitap bir limandı benim için. Kitaplarda yaşadım. Ve kitaptaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim. Kitap benim has bahçemdi. Hayat yolculuğumun sınır taşları kitaplardı.
Sayfa 39Kitabı okudu
Ne yapıyorsunuz? Nereye gidiyorsunuz? Bir adım ilerinizde sizi bekleyen çukurları ve kuyuları görmeden nereye..nereye? diye, avazım çıktığı kadar uzun bir çığlık koparabilsem... Ahh, ahh, tahayyül edemezsin, ne büyük, ne derin bir teselli nefesi alacağım, hatta bu, son nefes bile olsa .
Sayfa 179Kitabı okudu
Ah sevgi, gözleri bağlıyken bile
Nasıl da görür, yolunu seçer dilediğince!
Sayfa 11Kitabı okudu
Bilirim ben; bekledikleri iki lokma iki çift laf... hatta bir selamünaleyküm; yok sayılmamak, eşya farzedilmemek: Varlıklarının, insanlıklarının kabul edildiğine inanmak. Asıl açlık bu. Yürütecek, konuşturacak, gözlerinin ferini getirecek iki lokma bu.
Sayfa 38Kitabı okudu
"Ey kör! Aç gözünü de düşlerden uyan. Simurg 'u göremesen de bari küçük bir serçeyi gör. Kaf Dağına varamasan bile hiç olmazsa evinden çıkıp kırlara açıl; böcekleri, kuşları, çiçekleri ve tepeleri seyret. Bırak dünyanın haritasını yapmayı! Daha hayattayken bir taşı bir taşın üstüne koy. Gülleri ve bülbüleri göremeyip gün boyu evinde oturan adam Dünyanın kendisini hiç görebilir mi ?"
Sayfa 21Kitabı okudu
Varlığının her noktasında yoğun bir acı, utanç, hayranlık duymuştu. Bir tek şiirin bütün hayatını elinden aldığı duygusuna kapılmış, kendi hayalleri pek değersiz, o güne kadar yazmış olduğu bütün şiirler pek zavallıca karalanmış şeyler olarak görünmüştü gözüne . Kendisini ufalmış, küçülmüş, aşağılanmış hissediyordu.
Sayfa 261Kitabı okudu
Bir insan en çok kendinden korkarken, nereye kaçabilirdi ki ?
Sayfa 233Kitabı okudu
O, her zaman yalnızlığını her şeyin üstünde tutmayı bildi; yalnızlığın öğrettiklerinin insanların öğrettiklerinden fazla olduğuna inandı.
Sayfa 140Kitabı okudu
Çarenin olmadığı yerde , yol çaredir.
Sayfa 73Kitabı okudu
Yolcu , bir gün yolunu yitirirsen, artık eski yolunu bulmaya çalışma, yeni bir yol ara kendine.
Yıllar boyu yanmaktansa için için , boş odalarda dolu bir evde boşluk büyütmektense; ipin üstünde yürümekten başka NEDİR BİR HAYAT?
Sayfa 70Kitabı okudu
Asıl korkunç olan insanların bu bok çukurundan güller yaratmış olmaları değil, bir şekilde gülü istemiş olmaları.
Sayfa 94Kitabı okudu
