Seymaa
@seymaalbakir
'si qua fata sinant'
Research Assistant
Gazi U. - Psychiatric & Mental Health Nursing
Ankara
12 Ağustos
751 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
...aşk bu muydu? Çünkü gözlerinizi kırpıştırıyordunuz ve bir bakmışsınız hiçbir açıklama olmadan sizi sadece anılar ve gözyaşlarıyla bırakarak ortadan kayboluyordu.
Bir pazar kahvaltısı gibi..
Pazar sessizdi. Ama her zamanki akşam sessizliği değildi. Bu yalnız bir sessizlikti. Bu, insanların yanan şöminelerin karşısında, ait oldukları yerde, sevdikleri kişilerin yanında oturarak sıcak içecekler içmesinin sesiydi. Bu insanların birbirine ait oluşunun sesiydi.
Sayfa 31Kitabı okudu
"Git kendini mahvet, ben kenarda bekleyeceğim."
Okur Takip Önerileri
O günler çok kısa sürdü; onların yerini acı, ne zaman biteceğini bir tek Tanrı'nın bildiği kara acı aldı.
Terapi gibi cümleler
Zeki insanlar asla bir baltaya sap olamaz, olanlar yalnız aptallardır. Evet efendim, on dokuzuncu yüzyıl adamı en başta karaktersiz olmalı, böyle olmaya manen mecburdur; karakter sahibi, çalışkan bir insansa oldukça dar kafalıdır. Kırk yıllık bir ömürden sonra bu inanca vardım. Kırk yaşındayım artık, şaka değil; kırk yıllık koca bir ömür, ihtiyarlığın ta kendisi. Kırk yaşından fazla yaşamak ayıptır; bayağılık, hatta ahlaksızlıktır! Tüm samimiyetinizle, dürüstçe söyleyin, kırk yaşını kim geçer? Ben söyleyeyim size: Aptallarla namussuzlar. Bunu tüm ihtiyarlara, o saygıdeğer, ak saçlı, mis kokulu ihtiyarların yüzüne de söylerim! Tüm dünyanın yüzüne de söylerim! Buna hakkım var, çünkü ben de altmış yaşına kadar yaşayacağım. Hatta yetmişe kadar! Seksenimi bulacağım!.. Durun! Müsaade edin de biraz soluk alayım ...
Diyeti bozmuşumdur sdhdhds
Salıvereceğim göbeği, üç kat gerdanımı ve ayyaş burnumu sokakta görenler, "Şu kalantora bakın, amma esaslı herif!" derlerdi.
Bana benzeyen, görünüşte bendeki ihtiyaçlara, tutkulara, arzulara sahip bu insanlar niçin kırarlar beni?
Meslek seçiminin bilinçaltı karşılığı
"Asıl siz bana yardım ettiniz. Size yardım ettiğimi sanırken aslında kendime yardım ediyorum. Cesarete ihtiyacım var, sahip olduğumdan daha fazla cesarete. Herkes kendince yardım eder. Metanetli ve dürüst kaldığınızı görürsem bana yardım etmiş olursunuz. Şimdilerde metanetli bir insan görmeye hayatımda daha önce hiç olmadığı kadar çok ihtiyacım var. Size bir kez daha ihtiyacım var. Sizi tanıyan, en azından kendisiyle konuşabileceğiniz birinin var olduğunu bilmek sizin için de iyi bir şey."
Bizim düşüncemizin ne önemi var? Biz kimiz ki? Hayatımızı iktidardakiler yönlendiriyor. Beklemek zorundayız. Hayatımızın pek önemi yok, yerdeki toz gibi. Esen her rüzgar onu oradan oraya savuruyor. Birlikte olmamıza izin vermeyecekler...
Böyle bir ilişkiye bir kere başlandığında bitirmek neden bu kadar zordur? Bizi yıkıcı bir dansın acı verici adımlarını atmaya iten partnerimizden neden vazgeçemeyiz? Temel ilke şöyle özetlenebilir: Bize kötü gelen bir ilişkiyi sonlandırmamız ne kadar zorsa, o ilişkide çocukluk mücadelelerimizden o kadar çok unsur vardır. Aşırı sevdiğinizde aslında çocukluğunuzdaki korku, öfke, hüsran ve acınızın üstesinden gelmeye çalışıyorsunuzdur, dolayısıyla ilişkiyi bitirmek, o ana dek size yapılmış her türlü yanlışı düzeltebileceğiniz ve huzura kavuşabileceğiniz çok kıymetli bir fırsattan vazgeçmek gibi görünür.
Sayfa 130Kitabı okudu
Yine insanların birbirlerine zehir edecekleri güzel bir gün! Birbirlerine zehir etmedikleri hiçbir şey yok zaten; sağlık, itibar, sevinç, dinlenme! Bunun sebebi çoğunlukla ahmaklık, düşüncesizlik ve sıkıntı, ama onları dinleseniz, çok iyi niyetliler. Bu kadar çılgınca ruhlarını öfkeye kaptırmasınlar diye neredeyse onlara yalvaracağım geliyor.
Kaçıp gitmek istediğiniz yerin kaçtığınız yerle aynı olduğunu görmek tam bir aydınlanmaydı.
Her şey o kadar iyi olabilecekken neden hepimiz de acı çekiyoruz?
Bu hayat eskiden de acı veriyordu, son zamanlarda korkunç oldu.
Senin yanına gelince sanki gürültülü ve sarsıntılı bir gemiden sakin bir kıyıya çıkmış gibi oldum.