Engel çoktur. Çok olsa da aşılır. Amma bir engel vardır ki, onu aşan görülmemiştir. O engelin adı nefistir. Nefsin eline düşen hiçbir yere
varamaz.
Tarık Bugra/Osmancık
"İnsanı ancak iman yalnız bırakır, ülkü yalnız bırakır. Bunu böyle bil. Yardım dilemişsin; yardım ancak imandandır, ülküdendir. Bunu böyle bil."
Ortada fikir yok, fikir hürriyeti diye tepinenler sürüyle! Neler için hürriyet istiyorlar? Sövüp saymak için!
Tarık Buğra, Dönemeçte
Sayfa 53Kitabı okuyor
Kavga arıyordu. Kendisini ancak hınçta, kinde, tiksintide bulabiliyordu. Çünkü sevme gücü yoktu, sevmeyi öğretmişlerdi ona.
Tarık Buğra, Dönemeçte
Sayfa 54Kitabı okuyor
Şükriye - Sizin yüzünüzden oldu. Her şeyi yüzüstü bırakıverdiniz, o da meydanı boş buldu.
Hüseyin - Adaam sen de Şükriye, asıl mârifet boş bırakılan meydanlarda dürüst hareket edebilmektedir.
Osmancık
-"Hey , Osmancık " dedi, "sana, kala kala iki öğüdüm kaldı: ululanma ... düşmanını hor görme. "
Sayfa 137 - ÖtükenKitabı okudu
Rahmi de o zaman anladı ki, dünya çarşıdan, pazardan ve erkekler arasındaki, olumlu, olumsuz ilişkilerden ibaret değildir; bir de evler vardır; gündüzleri heriflerin bırakıp gittiği sokaklar, akıllarına bile gelmeyen komşuluklar, akrabalıklar, ahretlikler, kardeşlikler vardır; kısacası, kadınlar vardır.
Aslını pek anlamıyordu, ama hayatın akıp gittiğini, bu akışın birşeyler götürüp birşeyler getirdiğini ve gidenlerin daima iyi, daima lüzumlu, gelenlerin de hep kötü, zararlı, istenmeyen şeyler olduğunu sağlam biliyordu.
Sayfa 82 - İletişim YayınlarıKitabı okuyor
Yapacak değilse bile, düşünecek çok şey var.
Sayfa 296 - İletişim YayınlarıKitabı okuyor
Şimdi Uludağ'dan da büyük ve yüklü bir hâtıralar dağıdır Osmancık:
Ötüken NeşriyatKitabı okuyor
"Dünyayı bize büyük gösteren bizim küçüklüğümüz, oğul. Hırsımız, sabırsızlığımız, bencilliğimiz. Önce bu yüzden küçülüyor, sonra da dünyayı çok büyük görüyoruz."
"Dün bugünün boğazına abanmış, nefes aldırtmıyor."
Sayfa 140Kitabı okuyor
Bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik
Sayfa 131 - İletişim YayınlarıKitabı okuyor
" Dünyayı bize büyük gösteren bizim küçüklüğümüzdür, oğul. Hırsımız, sabırsızlığımız, bencilliğimizdir. Önce bunların yüzünden küçülüyor, sonra da dünyayı çok büyük görüyoruz! "
"Otur, Osnmancık, otur ki biz de oturalım" dedi; "yüz yüzü, göz gözü göre, sohbet daha bir tatlı olur, daha bir işler."