Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Murat Uyurkulak'ın bundan once okudugum kitaplarında (Tol ve Har) hep anlattıkları ile değerlendirdim. Bazuka kitabında da yine ele aldığı konular ilgimi çekse de bu üç kitabındada bahsedilmesi gereken bir diğer en önemli şey konuyu işleyiş tarzı, kurgusu ve yarattığı atmosfer. Bu kitap diğerlerinden farklı olarak hikaye kitabı. İçerisindeki bazı hikayeleri keşke roma haline getirseymiş dedigim oldu.
Her şeyden biraz, hiçbir şeyden tam değil
Neyin ne olduğu, kimin ne için olduğu, karakterlerin derinlikleri ve hikayedeki yerleri çok silik, gerçekten okurken ne anladım bilmiyorum. Ne Tol'da gördüğüm o şahane üslup vardı ne de ortada adam akıllı bir hikaye. Her şeye değinmek istenip de ortaya sıçılmış bir kitap. Buna rağmen fazla akıcı ama akılcılığıyla ters orantıda da akılda kalıcı, henüz bir cümleyi okurken unutmaya başladığım vakit geçince de artık sayfaları baştan okumaktan sıkılıp saldığım garip bir okuma deneyimi oldu.
Neyse olur bu da hayattır, belki Har'ı okuyunca daha çok severim
"" Devrim vaktiyle bir ihtimaldi ve çok güzeldi. "
Devletin, şiddetin, dsrbelerin darmadağın ettiği hayatlar...
İnatla baştan kurulan hikayeler, boyun eğmeyi reddeden hayalciler...
Deliliğin sınırlarında dolaşan, iyiliğe, direnişe aşka, devrime inanmaktan vazgeçmeyenler... "
Kitap Türkiye Cumhuriyeti tarihini distopik bir kurguyla ele alıyor. Deliliğin sınırlarında, devrimin tüm ateşi ve inadıyla her "darbede" tekrar tekrar toparlanan Türkiye devrimcilerinin boyun eğmez direnişini oldukça radikal bir noktadan anlatıyor. Darbelerle rayında çıkarılan devrim trenini ve bu trenin yolcularının içine düştükleri hal ve yanılgıları da kendi penceresinden gözler önüne seriyor.
"Bu ülke, ki Netamiye derler adina, ulu bir ejderhanın mide fesadindan doğdu. Biz oradaydık, gördük her şeyi. Kıyametin yarım boy küçuğü bir alamet gündü. Yedi kat yerin üstünden, yedi kat yerin altına uzanan bir meydan okuma.. Alemin meleklerine, șeytanlarına, cinlerine ateşli bir selam, edebi bir salvo..
Tutkunun, inancın, var olmanın kıyametine kelimelerden mürekkep bir yolculuk."
Netamiyede ülkenin batısı ile dogusu arasında yaşanan savaşı, Netamiyenin doğusunun geri kalmışlığı, ezilmişliği, mağruz kaldığı ırkçılık ve katliamları ilahi göklerden, cehennemi yer yüzüne her açıdan gözler önüne seriyor. Okurun Netamiye hakkında bir şeyleri fark etmesine ön ayak oluyor. Ben ilk Tol kitabını okumuştum yazarın, Har'ı daha çok sevdim.
Murat Uyurkulak 'in bu romanında alıntı niteliğinde birbirinden güzel cümleler var.Ancak kurgu ve karakterler çok dağınık. Tam kafamda biseyler oturdu derken bazı bölümlerde tekrar dağıldı. Sanki serbest çağrışım yoluyla yazarın aklina geldiği gibi direk yazılmış hissi veriyor bazı yerler.Cok derin anlatımlar olmasına rağmen kitaba kendimi veremediğim için yarim bıraktım.
"Devrim vaktiyle bir ihtimaldi ve çok güzeldi" cümlesiyle Türk Edebiyatının en meşhur giriş cümlelerinden birine sahip Tol.
Okuduğum ilk Murat Uyurkulak kitabıydı. Yazarın da ilk romanı aynı zamanda. Yazarın dili, üslubu "farklı". "Yeraltı edebiyatı", "sokak edebiyatı" ismine ne derseniz artık o kategoride. Argo, küfür, sokak barındıran bir dil. Bu benim hoşuma gitti açıkçası. Okuması kolay, keyif veren bir kalem.
Kitaba dair beni zorlayan şey kitabın kurgusu oldu. Bir tren yolculuğu ve araya giren birbirinden farklı ve farklı kişilerce anlatılan hikayeler. Bu hikayeleri dikkatli okumak, detayları önemsemek ve hatta notlar almak gerekiyor. Bunu belli bir ölçüde yapmama karşın dağınıklık hissinden kurtulamadım. Her hikaye, her karakter neticelenmiyor, bir yere bağlanmıyor. Bu açıdan dağınık bir kitap. Bilinçli bir dağınıklık yahut yazarın ilk kitabı olmasının bir sonucu, bilemiyorum.
Kitap bir yandan uzun, öfkeli bir şiir gibi. Şiirsel ve uzun cümleler, kendine has betimlemeler mevcut. Diğer yandan ise farklı hikayeleri ve farklı planları olan bir film gibi. Tren yolculuğuna, trenin bozkırda "bir fermuar gibi" ilerleyişine, trendeki insanlara tanıklık edebiliyorsunuz sahiden. Bu açıdan okumak gerekli diye düşünüyorum ama benim beklentilerimi karşılamadığını da ifade etmem gerekir.
Zaman Kaybı
Zaman kaybı....... Zaman kaybı......... Zaman kaybı........ Zaman kaybı........... Zaman kaybı........... Zaman kaybı....... Zaman kaybı...... Zaman kaybı....
Tol, Har, Merhume, Bazuka, Delibo... Hepsi mükemmel kitaplar. Tol incelemesinden ziyade Murat Uyurkulak'tan bahsetmek istiyorum. Bir söyleşide tanıdım kendisini. Henüz hiçbir kitabını okumamıştım. Söyleşiden sonra ilk işim gidip Tol'u almak oldu. Kendisi hayata bakış açımı değiştiren, benim için çok kıymetli bir yazardır. Bana edebiyatı daha da sevdiren, kendine has üslubuyla beni benden alan, canım insan. Kendisini anlamak bazen güçtür. Alıştıkça daha çok okumak, okudukça daha çok yazmasını istersiniz. Bir anda vazgeçilmeziniz olur. Kitabevine her gidişinizde yeni kitabı var mı diye bakmaktan kendinizi alamazsınız.
Hakkında birkaç olumlu eleştiri okumuştum, o yüzden alıp okudum. Roman üslûp ve konu olarak bana hitap etmedi. Akıcı bir roman değil. Anlatılanlar arasındaki bağlantıyı bir türlü kuramadım. Bunun sebebi geriye dönüşler ve atlamalar olabilir. Aslında giriş cümlesi oldukça iddialı "Devrim, vaktiyle bir ihtimaldi ve çok güzeldi." Hayatı mücadeleyle geçmiş ve yenilmiş bir devrimcinin hikayesini beklerken tutunamayan bir musahhihin alkol kokulu sayıklamalarını okudum. Ben sevmedim, okumayanlar bir eksiklik hissetmez diye düşünüyorum. Yine de siz bilirsiniz. Bu arada Tol Kürtçe "İntikam" anlamına geliyor.
Vasatın Üstü
Yani Türkçe edebiyatın son dönem işlerinden en iyisi buysa… abartma işini biraz azaltalım hakketten. Çiğ tarafları, boşluklar… önce bir heyecanına katıyor coşkusu var ama yani… Tamam iyi de… keşke insanların yorumlarından görmeseymişim belki ben büyüttüm hakkını da yemeyeyim 6.5/10
Hakan Günday okurken, yazım dilinde hissettiğim ani yükselişler ve inişler yoktu bu kitapta; belirli bir minivalde, devrik cümleleri dans ettire ettire yazılmış bir kitap Tol. Açıkçası yeraltı edebiyatı hakkında konuşmak için daha çok fazla şey okuyup tüketmem lazım, şuan tek bildiğim şey hoşuma gidiyor olduğu.
Tol içinde bir çok karakter bulunduran, bu karakterleri tak diye hikayeye sokup, gene tak diye hikâyeden çıkaran, okuyucusunu ancak okuyunca anlayabileceği hislere gark eden, acayip dikkat isteyen ve verdiğiniz dikkati her zerresiyle hak eden bir eser.
Okurken biraz yoruldum, sonu tatmin etmez gibi göründü ama üzerine düşününce olması gerekenin bu olduğuna karar verdim. Bu türle bir tık daha içli dışlı olup, tekrar okuyunca oluşacak fikirlerimi merak ediyorum.
Belki ihtimal bile değildi. Ama biz inanmıştık. Ben inanmıştım. Yalan yok, hala da inancım var. Olmayacak biliyorum, belki olunca başka bir tanesinin peşine düşeceğim, onu da biliyorum ama inandım bir kere.
Devrim bir ihtimalken güzeldi, belki devrimler sadece ihtimalken güzeldir. Bilemiyorum.
Bir tren yolculuğu esnasında alkolik ve işsiz bir şairle karşılaşmadım. Belki karşılaşsam, ondan dinlesem başka olurdu.
Aynı trende ölüme adım adım giden bir musahhihle de karşılaşmadım. Belki ondan dinlesem dünyaya bambaşka bakardım.
Bu bir intikam romanıdır. Ve okunmalıdır. Her ihtimale karşı.
Saymaya ikiden başlayanların romanı...
Murat Uyurkulak, okuyucusunu ilk başta anlamsız gibi duran anca kimi Kürt lehçelerinde "isyan" anlamına gelen Tol isimli romanıyla, tarihten ayıklananların hikayesini seriyor okuyucusunun önüne. Yüzeysel olarak bakılırsa yol bağlamında gelişen ve içindeki farklı metinlerle genişleyen bir dönem romanı taklidi yapsa da aslında bir intikam, ülkenin son elli yılının, son elli yılın üç darbesiyle üzerlerinden geçtiği insanların hikayesini anlatan bir eser Tol. Ben ve öteki ilişkisini, iktidarın terörü nasıl bir araç haline getirdiğini, toplumdaki iktidar temsillerinin "öteki" üzerinden nasıl beslenip büyüdüğünü üç kuşak üzerinden alaycı bir dille hatta parodileştirerek işliyor yazar. Yusuf kabul dışı yaşamını bir büro düzenine indirgeyen, kendi hayatındaki yanlışları düzeltemeyince bunu musahhihlik yaparak yücelten aslında kayıp bir kimlik. Karşısında yılların devrimcisi Şair. İki anakarakter üzerinde ilerliyor gibi görünse de susturulmaya çalışan herkesin romanı Tol. Bununla beraber kuşaklar arası saydam geçirgenlikleri tek sesli değil hegemonik bir yapı sunuyor. Kaybolmuşların, susmusların, hakikat ve intikam peşinde olanların romanı oluyor kısaca. Bir halkın adının, karda yürürken çıktığını hiç karda yürümemişlerin iddia ettiği hakikatine(?) ölümsüz bir başkaldırı olacak her yüzyılda. Uzun uzun yazmadan eserin ilk cümlesi dahi onun özeti olabilecek bir nitelikte; "devrim vaktiyle bir ihtimaldi ve çok güzeldi." İyi okumalar
Bir sosyal medya platformunda Türk edebiyatının en güzel 100 romanı listesinde görüp okuduğum kitap edebî hayal kırıklığı ile sonuçlandı. Değil ilk yüze ilk bine girmesi bile mümkün değil. İçmekten ve devrimi düşünmekten başka hiçbir şey yapmayan , birbirinden karışık cümleleri aynı paragrafa koyan , okuyucunun kafasını karıştırmak yahut ayık kimselerin anlamasını engellemek için anlamsız şeyler yazan birini okumak isteyen buyursun okusun.