“Tanya, kör olabilirim ama aptal değilim. Neyin ne olduğunu anlamayacağımı mı sanıyorsun? Bana bir kez olsun sana baktığı gibi bakmadı. Sen merdivenlerden çıkarken bakışlarında sonsuz bir özlem, şefkat ve sahiplenme vardı. Arkandan öyle bir aşkla bakıyordu ki daha fazla seyredemedim. Midem boş olmasaydı karın üstüne kusacaktım.”