Birçok kitap okudum. Şaşırdım, sevdim, benimsedim...Ama bir kitaptan bu kadar dayak yiyeceğim hiç aklıma gelmezdi.
İkinci dünya savaşı insanlığın başına gelmiş en büyük felakettir. O dönemde yaşamış olan yazarlara, bilim insanlara kulak vermek gerek. İnsanda bitmek bilmeyen hırs ve yıkıcılığın sebeblerini alıntıyla sonlandırmak istiyorum.
Dinle küçük insan!
Yüzyıllar boyunca yolunu sapıtacaksın, sonunda sen ve senin gibiler, genel bir toplumsal sefalet sonucu kitle halinde öleceksiniz, sonunda, ilk kez kendi içine baktığında, varlığının korkunçluğu ve çirkinliği, ince, zayıf bir kıvılcım halinde belirecek. Bu senin içinde yanan ilk kıvılcım olacak. Sonra, yavaş yavaş gidecek ve karanlıkta el yordamıyla yolunu bulan biri gibi, dostunu , yaşamın sevgi, çalışma ve bilgi üzerine kurulduğuna inanan adamı aramayı öğreneceksin, onu anlamayı ve ona saygı duymayı öğreneceksin. Bundan sonra yaşamın için kitaplığın futbol maçından daha önemli olduğunu anlamaya başlayacaksın; ormanda düşüne düşüne yürümenin, sokaklarda tören yürüyüşü yapmaktan daha önemli olduğunu, iyileştirmenin öldürmekten, sağlıklı bir özgüvenin ulusal bilinçten daha önemli olduğunu anlamaya başlayacaksın.
