İsimsiz Şiirler XIII
Akşam oldu; güneş, kayboldu demin,
Işıklar ki; bir bir yanmakta şimdi
Sükûta arkadaş simsiyah zemin,
Gökyüzü karaya kanmakta şimdi.
Vardığı durakta bir evsiz; posta,
Anneler, babalar, çocuklar yasta,
Yalnız döşeğinde bir garip hasta;
Ânı bir kıyamet sanmakta şimdi.
İyiden iyiye hava karardı,
Bir başka diyarda ufuk sarardı,
Renklerin içinde bir yanmış vardı;
Akşamın Rabbi’nin anmakta şimdi.
Ankara, 20.02.2018 / 19:25