Rabia
@1Liliyar
İnsanlar kötüydü, kitaplara sığındım...
İstanbul
İstanbul, 1 Ekim
29 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ufak bir İnce Memed yolculuğuna çıkalım
Duvarın dibinde resmim aldılar
Ak kağıt üstünde tanıyın beni
Sayfa 7
Acı çekenler başkalarının acı çektiğini hissederler.
Sayfa 104Kitabı okudu
Peki güvenmek bir suç muydu?
Sayfa 97Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Osamu Dazai'den Ömer Hayyam Rubaileri
Ne diye bırakmazsın artık beyhude dualarını Vazgeçmezsin dertlerinden hani akıtan gözyaşlarını
Gel hadi, içelim de analım güzel anıları
Unutalım bir süre daha ihtiyatı, tasaları
Huzursuzluk ve korkuyla tehdit edenler
Kendi suçları karşısında tir tir titrer
Ölülerin ruhları daima intikam ister
Bundandır yaptıkları planlar, dalavereler
Dün
Sayfa 85Kitabı okudu
Hayvandan korkup yine de koşarak ona sarılan bir çocuk gibiydim.
Sayfa 83Kitabı okudu
Yoksulluk kapıdan girince aşk pencereden uçar.
Sayfa 52Kitabı okudu
Neşeden bile incinir...
Gerçek korkak mutluluktan bile korkar. Pamuk yün bile yaralar onu.
Sayfa 52Kitabı okudu
Şefkatim o kadar derindi ki bazen kendimi ona sessiz bir hayranlık duyarken yakalardım.
Sayfa 43Kitabı okudu
Güzel sanatlar öğrencisinden
Bizim öğretmenimiz doğanın kendisi! Doğanın dokunaklılığı.
Sayfa 37Kitabı okudu
Kadınlar tıka basa zevk almak konusunda erkeklerden çok daha iyiler.
Sayfa 30Kitabı okudu
Yapabileceğim tek şey, diye düşündüm, susmak, tahammül etmek ve soytarılığıma devam etmek.
Sayfa 21Kitabı okudu
Ben bir hiçim, rüzgârım, gökyüzüyüm.
Sayfa 16Kitabı okudu
...bir ipte yürüyordum, ter içindeydim, onları eğlendirdikçe felaket ihtimali her an yaklaşıyordu.
Sayfa 15Kitabı okudu
Görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeride çaresiz bir mücadeleyle debeleniyordum...
Sayfa 15Kitabı okudu