Kitabın ilk sayfasında "Biz ölümlülerin hayatı ne tuhaf! Her birimiz burada geçici olarak bulunuyoruz - neden burada olduğumuzu bilmeden ve bazen bu amacın ne olduğunu hissettik hissettiğimizi zannederek. Ancak çok derinlere inmeden, gündelik hayatın içinden bir bakışla, diğer insanlar için var olduğumuzu söyleyebiliriz; öncelikle mutlu olabilmek için yüzlerinin gülmesini ve refahını istediğimiz yakınlarımız ve daha sonra kişisel olarak tanımadığımız halde duygudaşlık bağıyla ortak bir kaderi paylaştığımız diğerleri için.. Kitabın devamında; Einstein'ın basit bir hayatı benimsediğini, sade yaşamın fiziki ve ruhsal açıdan herkes için iyi olduğunu, bireylerin gösteriş peşinde değil kendilerine yatırım yapmalarını gerektiğini söylüyor. Kitabın siyasi kısmını da size en iyi şu cümleyle özetlemek istiyorum; "Emir altındaki kahramanlık, duyarsız vahşet vatanseverlik adıyla yürütülen bulaşıcı pespayelik."
