Kitabın adı Huzur, huzursuzluğun romanı..
Dört bölümde aktarılıyor dört ana kahramanın hikayesi..
“Ne içindeyim zamanın
Ne de büsbütün dışında
Yekpare bir anın
Parçalanmaz akışında..”
Huzurun sayfalarında dolaşırken kulağımıza çalınır bu dizeler, Mahur beste gelir akla, boğazda bir köşe bakarken yahut akarken denizin üzerinde bir sandalda..
Huzura ulaşabilecek miydi?
İçini kemiren duygular, zihninde yankılanan düşünceler, kendi ruhuyla yaşadığı iç savaş..
Aşkın, düşüncenin, mücadelenin ve hatta savaşın sessiz bir hali bu roman..
Evet, bazen anlamak için tekrar tekrar okunan cümlelerle,fazlaca betimlemeyle karşılaşabilirsiniz ancak kitaplar bize bir şeyler katmayacaksa, neye yarar okumak?
