Kitapçıda gezinirken bir köşede okunmuş kitaplarında olduğunu gördüm ve daha önce her hangi bir eserini okumadığım Buket Uzuner’in “Kumral Ada Mavi Tuna” romanını dikkatimi çekti.
Raftan alıp incelerken bizzat yazar tarafından kitap sahibinin adına 21 Ağustos 1997 yılında imzalandığını görünce ilgim daha da arttı.
Sayfalarını karıştırırken içinde Mabel çikolatasının kartını buldum. Romanımızın kahramanı Mavi Tuna’nın, diğer kahramanı Kumral Ada tarafından takılan lakabı Mabel ile bağlantısını ise romanı okuyunca anladım.
Kitabın konusu beni çok içine çekti. İilk bölümünü okudukça kendi çocukluk dönemine yolculuk yaptım. Oturduğumuz mütevazi mahallede ki barış ve huzur ortamını hatırladım. Oturduğumuz sokak güzel memleketimizin farklı şehirlerinden gelen etnik kökenleri dini ve siyasi görüşleri farklı insanların bulunduğu bir sokaktı ancak aralarında gerçekten bir kardeşlik ilişkisi olduğunun da farkındaydım bu yönüyle ile romandaki kuzguncuk semtini ile örtüştüğünü söyleyebilirim.
Kitabın sonraki bölümlerinde de yeşilçam filmleri tadında bir akış vardı.
Sonrasında ise ülkede yaşanan iç savaş ile Tuna’nın kendi iç savaşını yaşadığı anlar romanda bir birine paralel olarak anlatılıyor.
İnsanları birbirinden ayıran birbirine düşman eden yapay ayrılıkların sonucunda ne tür felaketler yaşanabileceğini anlatan güzel bir öykü. Dili, dini, mezhebi, ırkı, cinsiyeti ne olursa olsun iyiler iyidiri öğretiyor.
Son olarak kitabın akıcı, yalın, sade bir dili var okuyucusunu yormuyor. İpucu vermek istemiyorum ama merak edenlere de tavsiye ederim.
