Barbie bebeklerin olmadığı 70’ler Türkiyesi’nde kız çocuklar kartondan kesilmiş Şebnemleri kâğıt elbiselerle giydirdiler. Şebnem aslında kitap değil, kitap şeklinde basılan bir oyuncaktı.
Türkiye’nin ‘70ler, ‘80ler, ‘90lar gibi son derece zorlu yıllarına, büyük ölçüde “içeriden” tanıklık ettim.
“İçeride” büyüdüm. Denilebilir ki, kişiliğim de “içeride” şekillendi. Ama ben hiçbir zaman “içeriye” alışmadım, “içeride” olmaya benimsemedim. “İçerisini” hep insan olmanın doğasına aykırı buldum. Hapishanelerde, genellikle uzun süre hapis hükümlüsü kişilerde görülen türden bir “yerleşik” olma duygusuna hep uzak durdum, hiçbir cezaevine “yerleşmedim” yani. Doğrusu, sürekli sürgünler, yeni tipte cezaevlerine yapılan nakiller, sürgünler nedeniyle, buna pek imkân de vermediler zaten.
Sayfa 16 - İletişim Yayınları
Zeki Müren'in Ölüm Yıldönümü, 24 Eylül 1996. Meta hz. Hatırlatıyor, değer verdiğim ve ayrıca Türk mûsikîsi duayeni halkın tabiriyle sanat güneşimiz Zeki Müren'i saygıyla anıyorum. Özel yaşantısı beni enterese etmez. Ama sesine aşığım, 80 yıllarda arabeske döndü tarzı ama 60lar 70ler efsane... şarkılar seni söyler dillerde name adın. En sevdiğim yorumudur.Ruhun şad olsun. Sevgilerle, bize bıraktığın o müthiş eserlerinle varlığını daim ediyorsun.