Abir_i Sebil
@Abiri_Sebil
اللهم إني أسألك علما نافعا و رزقا طيبا و عملا متقبلا
20 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
600 syf.
·
Puan vermedi
·
7 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Lübnan'ın günlük yaşantısı üzerinde Avrupa'nın kesin etkisi açıkça görülebiliyordu. Buradan şu sonuca varıyordum: bir ülkenin ahlâki durumu açısından güçlülük ya da zayıflık derecesini ölçebilmek için, yalnızca sokaklardaki kadınların giyim kuşamlarına, tutumlarına bir bakmanız yeterli olacaktır; özellikle genç kadınlara bakarak kesin bir yargıya varabilirsiniz.
Amerika'nın, İslâm'ı tanıması gerekir, çünkü Amerika'yı başındaki ırk belâsından temelli olarak kurtarabilecek tek şey İslâm Dini'dir.
Allah çeşitli vesilelerle, her zaman ve her yerde yanınızda olduğunu sık sık gösterir size, yeter ki O'nu gönlünüzden hiçbir zaman çıkarmıyasınız.
... çünkü bir insan kendini ne kadar sınırlıyorsa sonsuz olana bir o kadar yaklaşıyordur...
"Dünyada hiçbir şey hiçlik kadar büyük bir baskı yapmaz insan ruhunda."
اللهم إني أعوذ بك من العجز والكسل والبخل والجبن والهرم و عذاب القبر اللهم آت نفسى تقواها وزكها أنت خير من زكاها أنت وليها ومولاها اللهم إني أعوذ بك من قلب لا يخشع ومن نفس لا تشبع وعلم لا ينفع ودعوة لا يستجاب لها .
"Allah’ım! Âcizlikten, tembellikten, cimrilikten, korkaklıktan, ihtiyarlıktan, kabir azabından sana sığınırım. Allah’ım! Nefsime takvasını (sorumluluk bilincini) nasip et ve onu arındır; onu en iyi arındıracak olan sensin. Onun dostu ve velisi sensin. Allah’ım! Huşû duymayan kalpten, doymayan nefisten, fayda vermeyen ilimden ve kabul olmayan duadan sana sığınırım. "
Doğulu Müslümanların gerçek İslâm'ı anlatma konusundaki gevşeklikleri hattâ suskunlukları öyle bir bilgi boşluğu doğurmuştu ki Batı'da, bir din istismarcısı çıkıp halkımızı yanlış yola sürükleyebilmişti.
Ebû Hanîfe'yi, oğlu Hammad'ı kelam ilmi hakkında münazara ederken gördüğü zaman nehyettiğinde aralarında geçen şu konuşmayı murad etmiştir: Ebu Hanîfe'nin oğlu:
Görüyorum ki, sen kelam hakkında münazara ettiğin halde beni münazara etmekten nehyediyorsun. Bunun üzerine Ebû Hanîfe şöyle der:
Biz münazara ederdik; fakat münazara ederken sahibi bulunduğumuz kuşun elimizden kaçmasından korktuğumuz gibi bizimle münakaşa ve münazara eden arkadaşımızın sapıtmasından da korkardık. Siz ise münazara ediyorsunuz ve bu münazaranızla arkadaşınızın hataya düşmesini istiyorsunuz. Kim ki, arkadaşının ilmi bir hataya düşmesini isterse, onun küfretmesini istemiş olur. Kim ki, arkadaşının kâfir olmasını isterse, kendisi kâfir olur. Çünkü arkadaşının kâfir olmasını istemek küfürdür.
