“Bunca zamandır, oturduğum yerden her şeyin ne kadar berbat olduğuyla ilgili söylenip durdum ve hiçbir şeyi iyileştirmeye çalışmadım. Bu yüzden kendimden nefret ediyorum.”
İnsanların hayatında hep ikinci olmak.. tabi bu iyimser düşüncem. Belki de ikinci dahi olamadım. Hep insanların hatrına gelen en son kişiyim belki de. Ne mutluluğun paylaşılması ne de bir kahve ile sohbetin paylaşılması. Akla gelmiyorum bile. Evrende bir sürü tür acı var. Bu da benim çektiğim bir acı. Bir insanın aklına ilk gelen olabilmeyi dilerdim.
“Çok nadiren yaptığım bir şeyi yapıp hukukun ne kadar kaypak, ne kadar şartlara bağlı, korumasına en çok ihtiyacı olanlara ne kadar az huzur ve fayda sağlayan bir şey olduğunu düşündüm.”