Ahmet Toprak
@Ahmetoprakk
MKÜ
Hatay, 10 Kasım
27 okur puanı
Ekim 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Sabitlenmiş gönderi
Bu dünyada bırakacağın en büyük miras dürüstlüktür.
Mevsimler de geçer hayat da geçer, iyi de geçer kötü de geçer, zenginlik de geçer yoksulluk da geçer, gençlik de geçer güzellik de geçer, şöhret de geçer zafer de geçer, acı da geçer ağrı da geçer. Sevdiklerin de geçer gider, sevmediklerin de geçer gider, elindekiler de geçer gider, istiflediklerin de geçer gider...
Sen dahil kalıcı hiçbir şey yoktur doğada...
Sayfa 49Kitabı yarım bıraktı
Okur Takip Önerileri
İyileşmek isteyen, iyileştirmelidir. Var olmak isteyen, var etmelidir. Sevilmek isteyen sevmelidir.
Sayfa 45Kitabı yarım bıraktı
Hislerinin de efendisi olmalıdır insan.
Sayfa 21Kitabı yarım bıraktı
Zira insanın kendinden başka değiştirebileceği hiçbir şey yoktur hayatta.
Sayfa 21Kitabı yarım bıraktı
Düşüncelerimiz neyse biz de oyuzdur. Düşüncelerimizi ifade eder, düşüncelerimizi yaşarız.
Sayfa 18Kitabı yarım bıraktı
Kaderin yayı kurulu durur, vakti gelince boşalır.
Sayfa 69Kitabı okudu
Ama solunan hava, yüzülen su, oturup kalktığın insan, yürüdüğün yol seni değiştirir.
Sayfa 88Kitabı okudu
Bir vakte erdi ki bizim günümüz
Yiğit belli değil mert belli değil
Herkes yarasına derman arıyor
Devâ belli değil dert belli değil
Adalet kalmadı hep zulüm doldu
Geçti bu baharın gülleri soldu
Dünyanın gidişi acaip oldu
Koyun belli değil kurt belli değil
Çerh bozulmuş dünya ıslah olmuyor
Fukara ehlinin yüzü gülmüyor
Ruhsatî de ne dediğin bilmiyor
Yazı belli değil hat belli değil
Sayfa 49Kitabı okudu
Kadınlara ilgisizmiş gibi davranacaksın. İşin sırrı burada.
Sayfa 39Kitabı okudu
Dünyada ne adamlar var, yüzü insan, içi odun. Neyse.
Sayfa 19Kitabı okudu
Ancak hayat dediğin nedir ki? Anlaşılmaz bir sır. Kurduğumuz düzen hep öyle sürüp gidecek sanırız. Birden ip kopar, ışık söner, her şey darmadağın olur.
Sayfa 12Kitabı okudu
Her insan hayatının her döneminde sabırla sınanır.
Evreni büyük bir yapboz gibi düşün. Hepimiz bu yapbozun birer küçük parçasıyız sadece. Hepimizin bir özelliği var. Fakat birilerini taklit etmeye başladığımızda yapbozun içindeki doğru yerimizi kaybediyoruz, daha da kötüsü kendimizi koyacak yer bulamıyoruz.
Ancak kendimiz gibi olabildiğimizde ait olduğumuz yerle buluşabiliyoruz. İşte o zaman ben biricik oluyorum, sen biricik oluyorsun.
"Sabret ki her şey hissettiğin gibi olsun. Sabret ki her şey gönlünce olsun."