Bunu nasıl anlatabileceğimi bilmiyorum ama gözlerimi kapattığım anda , o gözleri karşımda buluyorum. Bir uçurum gibi önümde uzanıp, beni içine çekiyor.
Artık o kalp öldü. İçinde hiçbir duygu yok. Gözlerim kurudu. Gözyaşlarımla tazelenmeyen duyularım, artık sadece zihnimi kemiriyor. Hayatın tek büyüsünü kaybettiğim için çok acı çekiyorum.
Bazen ben onu dünyadaki her şeyden daha fazla severken ve kendimi ona adamışken, sadece onu düşünüp, başka hiçbir şey istemezken, onun nasıl olup da bir başkasını sevebildiğini, buna nasıl cüret ettiğini anlayamıyorum.