Raskolnikov’un ruhundaki savaşı, üç şekil sembolize ediyor: Birincisi, kanunu temsil eden, Porfiry Petroviç. Hiç de bayağı bir kanun adamı veya dedektif hikâyelerinin bir hafiyesi değil; aksine kurbanını seven ve onun iyiliğini isteyen biri. İkincisi, azimli amoralist Svidrigailov'dur ki, Raskolnikov da o yolda gitmek ister. Gerçi şehvanî ve muhtemelen bir katil de olsa, hiç de tamamiyle kötü bir insan değil: Entelektüel samimiyete sahip ve ara sıra da şefkatli işler yapabiliyor. Ancak onun iyi tarafları, Raskolnikovunkiler gibi, kötü taraflarıyla harp halinde değil. Her ikisi de bölünmemiş ve esnek olmayan iradenin bir ifadesi. Nihayet, ahlâkın ötesine uzanan İlâhî fazileti temsil eden Sonia vardır. Bu üçü, orta çağların ahlâkî piyeslerindeki melek ve şeytanlar gibi Raskolnikov’un ruhunu kendilerine almak isterler. Sonunda, henüz tamamen olmasa da, Sonia’nın galip geldiği anlaşılır. Abraham H. Lass
