Apa
@ApAa
1 Eylül
59 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
"Ben bir avcıydım, bu günah mı? O günlerde hâlâ kurtların yaşadığı Kara Orman'da bir avcı olarak çağrıma uydum. Pusuya yattım, ateş ettim, hedefimi vurdum, kurbanlarımın derilerini yüzdüm: Bunlar günah mı? Emeklerim kutsandı. 'Kara Orman'ın büyük avcısı' dendi bana. Bu günah mı?"
Sayfa 87Kitabı okudu
Yaşadığıma memnundum ve öldüğüm için de memnun oldum.
Sayfa 86Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ama siz yaşamaya devam edin, kendinizi öldürmeyin. Bir seveniniz yok, hiçbir şey başardığınız yok. Bir sonraki saniyeyle başa çıkamıyorsunuz. Yine de benimle böyle konuşmaya cüret ediyorsunuz. Amma kabasınız. Sevmekten acizsiniz, sadece korku heyecanlandırır sizi.
Sayfa 77Kitabı okudu
Çünkü çoktan yerleşmişiz bu yeryüzüne ve buna razı olarak yaşayıp gidiyoruz.
Sayfa 70Kitabı okudu
“Başka türlü yaşamak mümkün olmalıydı değil mi?"
Sayfa 69Kitabı okudu
Burada halimden memnun olabilirim. Çünkü tenha ve güzel bir yer. Burada yaşamak o kadar cesaret gerektirmez. Her yerdeki kadar mücadele gerektirir, ama en azından zarif hareketlerle bu mücadeleyi vermek zorunda kalmaz insan. Buna lüzum olmaz. Çünkü sadece dağlar ve geniş bir nehir var burada, onların da canlı olmadığını bilecek kadar aklım başımda. Evet, çayırların arasındaki dik yolda tek başıma sendelerken dağlardan daha ıssız olmayacağım, yine de ben bunu bileceğim. Bunun da geçeceğini düşünüyorum ama.
Sayfa 36Kitabı okudu
"Hayatın çok monotondu," dedim yüksek sesle, kendi kendimi ikna etmek istercesine. "Gerçekten de başka bir yere gitmen gerekiyordu. Buna memnun olmalısın, keyifli bir yer burası. Güneş parıldıyor."
Sayfa 35Kitabı okudu
Ama bırak o konuşsun, sen kendi kendine eğlen çünkü kimse duymasın ama kendini korumanın en iyi yoludur bu.
Sayfa 26Kitabı okudu
Hepimiz modern medeniyet akıntısına kapılıp gitmiş haldeyiz. Saf hayatın ve tertemiz ruhun basitliğine ve güzelliğine dair felsefeyi çoktan unuttuk...
Sayfa 11Kitabı okudu
Alacakaranlığa daldığımızda,
Muhtemelen başka bir dünyanın şafağına uyanacağız.
Ama sevgi hep kalacak
Ve sevginin parmak izleri yeryüzünden hiç silinmeyecek.
Sayfa 62Kitabı okudu
Tanrı
İnsanların kaderi senin elinde.
Mutlulukta ve acıda sana ulaşmaya çalışanları terk edemezsin.
Gözlerindeki ihtiyacı gördüğün halde onlara sırtını dönemezsin.
Sayfa 40Kitabı okudu
Zulmeden gençliğin ateşten nefesi
Ve gerçekleştirilemeyen tutkuların ağır hıçkırıkları;
Erkeğin çorak toprağı sulayan alın teri
Ve hayatın iradesine karşı yaşlılıkla solan hayatın pişmanlığı...
Hepsi kara toprağı çağırıyor.
Sayfa 20Kitabı okudu
İnsanın en büyük zaferi, avare nefesinin tanrıların kutsal dudakları tarafından yutulmasından ibarettir.
Her halükârda insan insan kaldıkça bir hiçtir;
Çocukluğun masumiyeti ve gençliğin tatlı heyecanı,
Haşin yetişkinliğin tutkusu ve yaşlılığın bilgeliği,
Kralların görkemi ve savaşçıların zaferi,
Şairlerin şöhreti ve hayalcilerle azizlerin onuru...
Bunların hepsi ve ötesi tanrılar için yaratıldı.
Ve tanrılar ağızlarına götürmedikçe, ekmek kutsallığını yitirir.
Sayfa 19Kitabı okudu