H.A.T’ın okuduğum 2. kitabıydı. Bin Hüzünlü Haz’a göre çok daha iyi diyebilirim. İçinde alıntı yapılacak güzel cümleler var. Betimlemeleri tartışmasız çok güzel. Fakat kitap karda yürümek gibi çok yordu beni. Yorucu olan betimlemelerin belli bir süreden sonra sıkıcı olmasıydı. Bazı kitaplardaki karakterler fiziksel yada ruhsal olsun öyle gerçekçi oluyor ki sokakta görsek tanırız gibi hissediyoruz. Maalesef kitaptaki karakterler fazla kurgusal, gerçekten uzak geldi bana. Karakterleri sağlam bulmadım. Mesela taksicinin nereye gideceğini sormadan gezdirip durması, babasının araçlarını kasabalılara kullandırması kaza yapmalarından adeta zevk duyması (crash filmi gibi) abla-kardeş çok da tanımadıkları biriyle 3lü sevişmeleri.... her ne kadar sabah programlarında beterleri çıksa da Bedran karakteri gibi silik sessiz birinin bunları yapabilmesi hiç gerçekçi durmuyor. Sanki yazar bol bol sevişme betimlemesi yazıp “açık fikirli” veya “marjinal” izlenimi vermeye çalışmış gibi, kitabın o kasabalı dokusuna eğreti duruyor.
Sonsuzluğa NoktaHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 20171,724 okunma
Bizde cesaret yok, garanti hayatı seçiyoruz, az para kazansak da gidebileceğimiz bir işimiz, muhitini sevmesek da iki göz oda evimiz bizi ''yaşıyor'' yapıyor evrak üzerinde. Maceraya gerek yok.
İnsan hep olmayanı ister hayatında bizim yaşayıp beğenmediğimiz hayatımıza imrenerek bakanlar da var. Züğürt tesellisi belki. Aslında hayat istatistik hatta bahis siteleri gibi, aza kanaat getirirsen düşük risk ile az kazancın oluyor aynı zamanda kaybın da az oluyor. Aldığın risk artarsa kazancın ve kaybın da o oranda oluyor.
“BU BİR DENEME KİTABIDIR.”
İncelemeye başlamadan önce bunu buraya yazarak, bu gerçeği kendime tekrar hatırlatmak istedim, çünkü cümlelerimi törpülemeliyim.
Öncelikle dilinden bahsedeyim ne çok basit ne çok karmaşık. Oldukça soyut. Yazar kelimelerle bir resim çizmeye çalışmış, deneme yazmaya değil. Bu sebeple işler biraz karışmış.
Üsluba