Kadın hiçbir zaman kendi hayatını yazmaz ve günlük tutmaz; var olan yalnızca yazdığı bir avuç dolusu mektuptur. Kendisini degerlendirmemizi sağlayacak oyunlar ya da şiirler bırakmamıştir.
Tarihçi olmayınca insan daha da ileri gidip, kadınların, zamanın başından beri tüm ozanların tüm eserlerinde yol gösterici ışıklar gibi yandiklarini söyleyebilir.
Çünkü görünüşe göre her bir erkek bir şarkı ya da şiir yazabilirken neden hiçbir kadının bu olağanüstü yazın alanında tek bir kelime yazmamış olduğu süregelen bir bilmece.
Kaldı ki kendini öldürmek kolaydır. Anlık bir cesaret meselesidir sadece. Asıl zor olan yaşamaktır. Bunca felaket arasında, fazla rezil olmadan yaşamak gücünü bulmaktır asıl zor olan.