Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Avbîn
Avbîn
@Avbinnn
"Öte" ki!
Lisans
Null
34 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Güney Amerika'da yaşanan adaletsizlik ve ırkçılığın; romanın kahramanı küçük kız çocuğu Scout Finch'in perspektifiyle anlatımı, Bülbülü Öldürmek.
Tek kelimeyle, muazzam bir eser.
Neredeyse her bir bölümünde, "Keşke dünyayı çocuklar yönetse!" cümlesini kurma dürtüsü uyandırıyor, okurunda.
Ten renginin, hiçbir öneminin olmadığını ve ırkçılığın sonradan öğretildiğini 'masumiyet' kokan çocuksu cümlelerde hissediyorsunuz, bu romanda.
"Hepimiz biliyoruz ki, bazı insanların bizi inandırmaya çalıştıkları gibi insanlar eşit yaratılmamıştır... Bazıları ötekilere göre daha zekidir, bazı insanlar doğuştan kazanılmış daha fazla olanağa sahiptir, bazı insanlar ötekilere göre daha fazla para kazanır, bazı kadınlar başka kadınlara göre daha iyi kek yapar...
Bazı insanlar pek çok başka insanın normal kapsama alanı içine girmeyen yeteneklere sahiptir...
Ama bu ülkede insanlar ancak bir tek kurumda eşit yaratılmış kişiler haline gelirler- bir yoksulu Rockefeller Ailesi'nin bir ferdi ile, bir budalayı Einstein ile, cahil bir kişiyi bir kolej müdürü ile eşit gören bir tek kurum vardır. Bu kurum da, Baylar, hukuk kurumudur."
Enfes bir anti-ütopya romanı!
Hayatın her yönünün toplumsal yarar düzeyine indirgendiği, Huxley'in spekülatif bir geleceğin parodisi. Bu romanı okurken, en çok 'hissedebilme' yetisinin varlığından mutluluk duyuyorsunuz. Çünkü iyi veya kötü hissedebilmek, sıradan bir duruma, olaya tepki ver(ebil)mek aslında bizi 'insan' kılan esasların en mühimi bana kalırsa.
Duygular...
Evet, duygular bizim cevherlerimiz. Hayatı yaşanılır kılan, hayata değer katan duygularımızdır.! Spoiler vermekten biraz da çekinerek, şu harikulade alıntıyı bırakmak istiyorum:
"Sahip olduğumuz şeyler bize ne kadar aitse, biz de o kadar kendimize aitiz. Kendimizi biz yaratmadık, kendimizden üstün olamayız. Bizler kendimizin efendileri değiliz. Biz Tanrı'ya aitiz. Öyle ise meseleye kendi mutluluğumuzun penceresinden bakamaz mıyız? Kendimize ait olduğumuzu düşünmek, mutluluk ya da rahatlık sebebi olabilir mi? Genç olanlar ve refah içinde yaşayanlar böyle düşünebilirler. Böyleleri, her şeye sahip olmanın yüce bir şey olduğunu düşünebilirler; çünkü kimseye bağımlı olmamayı, görünmeyen hiçbir şeyi düşünmek zorunda olmamayı, sürekli bir şeyleri kabullenmenin sıkıcılığından, sürekli dua etmekten ve başkalarının iradelerini etkileyişlerinin sorumluluğundan muaf olmayı kendi tarzları sayarlar. Ancak zaman geçtikçe onlar da bütün insanlar gibi, bağımsızlığın insanlara özgü bir şey olmadığını-bunun doğal bir durum olmadığını-bir süre idare edebileceğini, ama bizi güven içinde sona taşıyamayacağını anlarlar..."
Bir zamanların Amerika'sında yaşanan sarsıntı ve değişimleri, emek hırsızlığını iki gezgin çiftlik işçisinin "dostluk" hikayesiyle okuruna sunmuş, John Steinbeck. Kitabı okuyunca The Green Mile, 1999 yapımı filmi anımsamam ayrıca tebessüm ettirdi. Muhtemelen sevgili King için bir ilham kaynağı olmuş, Fareler ve İnsanlar:).
Bu kitabı okurken sevgi, iyilik, çıkar, hayal, umut gibi kavramların bazen teker teker; bazen de hep birlikte size göz kırptığını görmeniz mümkün!
Ve "yalnızlık".!!
Steinbeck, yalnızlık konusunu hakikaten güzel bir biçimde işlemiş. Yalnızlığın insan psikolojisi üzerindeki etkisini siyahi karakter Crooks ile birlikte (ve tabi ötekileştirilmiş olmanın verdiği incinmişlikle) sunmuş.
Güzellik, iyilik, sevgi, farklılıklara tahammül, çıkar, erdem kısacası güzelliğe dair ne varsa hepsinin önemi ve getirilerini öngörme şansını sunmakta bu kitap, yani okunup& okutulması gereken kitaplardan biri:)
"İnsanın yüreğinin iyi olması için akla ihtiyacı yoktur. Bana zaten bu ikisi birlikte pek olmuyor gibi geliyor. Gerçekten akıllı bir adama bakıyorsun, hiç de iyi biri olmadığını görüyorsun…”
Okur Takip Önerileri
Momo!! :)
Dinlemeyi bilen ve öğreten, sevgiyi anlatan, hissettiren, hâlâ var olan zaman hırsızlarıyla mücadelesinde pes etmeyen, pes etmeyi reddettiren; belki de içimizde olan küçücük aynı zamanda kocaman, ponçik kız!
Bazı cümlelerde Fransız filozof Henri-Louis Bergson'un zaman felsefesini anımsatan, zamanın 'asıl' anlamını kavratan; hem çocuk hem yetişkin her okurun yararlanabileceği sımsıcak bir yapıt.
Haklısın sevgili Ende, "Zaman, yaşamın kendisidir. Ve yaşamın yeri yürektir. "
Okumalı&okutmalısınız.
"Bakabiliyorsan gör. Görebiliyorsan fark et!"
Harikulâde bir sistem eleştirisi!! Biz insanların "ahlak" anlayışının aslında şartların getirdikleriyle paralel olduğunun, ciddi bir örneği. İnsanın özünde vahşi bir varlık olduğunu, keskin realist çizgilerle göz önüne seriyor, José Saramago.
Eğer benim gibi göğü ve yıldızları seyretmeyi en büyük haz sayan bir okur iseniz, bu kitabı okuduktan sonra gökyüzüne daha da içten gülümsemelerle bakacaksınız.
Renkler...
Renklerin işlevi.!
Zaten hayata, varlıklara anlam katan renkler değil midir? Ve o renkler kaybolduğunda, varlıklara verdiği anlam da değerini kaybetmez mi?
Bu kitap, insanların kurduğu ilkel düzenleri; ve bu düzenlere entegrasyon süreçlerini, rahatsız edici bir görünge ile okuruna sunuyor. Kitabı okurken, akıcı bir dilin yanısıra güçlü betimlemeler de oldukça dikkat çekici. "Körlük" metaforu üzerinden ciddi tenkidlerle dolu, realizmin vücut bulduğu bir eser. Kalemine sağlık, José Saramago!
"+Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük.
-Gören körler mi?
+Gördüğü halde görmeyen körler!"
