Bana, çocukluğumda, sürüden ayrıl, diye öğüt verildiğini hiç hatırlamıyorum. Ama ben kendim nedense...
Kendime uygun bir hayat yaşadım: İyi kötü, başarılı başarısız, mutlu mutsuz... Başka türlü yaşayamazdım. Bana, "Bu ateştir yakar, ona göre," demeleri yetmezdi. Uzanıp ateşi tutmalıydım. Orta karar bir kişilikle, orta karar bir yetenekle, elimde olmadan boyun eğdiğim sıkıdüzenle bu kadarını yapabildim.