Ortaokul yıllarında çok kısa bir versiyonunu okuduğum bu romanı 15 yıl aradan sonra tam olarak okumayı istedim. Ben buna katılmasam da pek çok otorite tarafından tüm zamanların en iyi romanı olarak görülen roman temelde insanın ikilemleri, düşünce ve davranış arasındaki tezatları anlatan müthiş bir roman. Bütün bunlara Tolstoy'un büyük üslubunu da katması tabi ki romanı daha çekici hala getiriyor. Genel olarak nihilist ve varoluşsal felsefenin hakim olduğu bir roman. Tolstoy iki ana karakterle aynı zamanda kendi ikilemlerini, dönemin şartlarını da işin içine katarak değerlendiriyor. Bunlardan Anna Karenina tutkuları ve mantığı arasında kalan bir insanı temsil ederken, Konstantin Levin ise din ve mantık ikilemini yaşayan bir insanı temsil ediyor. Kitapta daha çok Konstantin Levin karakteri ilgimi çekti. Ve onu merak ederek kitabı okudum. Psikolojik tahliller ise çok iyiydi. Özellikle felsefe, sosyoloji, psikoloji bölümleriyle alakalı kişilerin mutlaka okuması gerektiğini düşünüyorum. Kitapla ilgili söylemek istediğim son şey ise benim düşünceme ve kitabın anlatımına göre bütün ana karakterler hak ettiği sonu yaşadı. Bu da beni sevindiren başka bir yönüdür. Herhangi bir hayal kırıklığı yaşamadım...
