Betül Yıldız
@Betuuy
Hâfız
İstanbul
2001
556 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
•Bahtiyar Köpek•
Niçin hep acı şeyler yazayım? Dostlar, yufka yürekli dostlar bundan hoşlanmıyorlar. “Hep kötü, sakat şeyler mi göreceksin?” Diyorlar. “Hep açlardan, çıplaklardan, dertlilerden mi bahsedeceksin? Geceleri gazete satıp izmarit toplayan serseri çocuklardan; bir karış toprak, bir bakraç su için birbirlerini öldürenlerden; doktor bulamayanlardan; hakkını alamayanlardan Başka yazacak şeyler, iyi güzel şeyler kalmadı mı? Niçin yazılarındaki bütün insanların benzi soluk, yüreği kederli? Bu memlekette yüzü gülen, bahtiyar insan yok mu?”
Sayfa 59Kitabı okudu
“Bu dünya böyledir işte, kimi adam öldürdüğü için katil diye anılır, kimi adı katile çıktı diye adam öldürür.”
Sayfa 34Kitabı okudu
“İstediğin kadar güzel resim yap...
anlayan, kıymetini bilen olmadıktan sonra...”
Sayfa 19Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Namaz kılanlar, kendileri de işin içinde, namazın sathında kalanlara acısın, kılmayanlar da, o satha bile tutunamadan derinliklere girmek palavrasından hayâ etsin!..
Sayfa 158Kitabı okudu
<< Zikir ve zikrin tesiri bir denizdir. Bir deniz ki, kimse dibine varamamıştır.
Dalgalı bir Derya ki, dünya onun tek dalgasını görmüyor...
dünyayı kavrayan bir okyanus ki, onu kuşatmaya kâinatın gücü yetmez.
Nihayetinde kimsenin erişemeyeceği bir âlem...
Her zerreye nüfuz etmiş, sızmış, sahilsiz bir ummân...
Zikir, zikredenlerin kalblerinde doğan bir hâl ki, söylemesi, yazması, bildirmesi imkânsız...
Allah’ı bilen kimsenin, dili söylemez olur; kelime bulamaz ki, anlatabilsin...
şaşırır kalır; dünyadan ve insanlardan haberi olmaz.
Zikredilen Allah olduğu gibi, zikreden de ancak odur.
Kendini, yine ancak kendisi zikredebilir...
Mahlûkların, onu zikredebilmek haddine mi düşmüş?..
Ancak ilâhi sıfatlariyle sıfatlanması için yarattığı insana kendisini zikretmesini emretmiştir ki, herkes, yaradılışındaki kabiliyeti derecesinde o nihayetsiz, dalgalı denizden bir şeyler, bir teselli bulsun, rahata
Kavuşsun...
Veysel karânî, o deryanın bir damlasiyle teselli buldu.
Cüneyd, o denizden bir avuç suyla doymuş kanmıştır.
Abdülkadir (Geylânî), o denizin ancak kenarına varabilmiştir.
Muhiddin (Arabî) ise diplerden çıkarılmış bir cevherle övünür.
İmam-ı Rabbânî o denizden büyük pay almıştır.>>
Sayfa 151Kitabı okudu