Tiz reftar olanını pâyine damen dolaşır...
Sayfa 128 - can mirasKitabı okudu
الانتظار اشد من النار.
Sayfa 133 - can mirasKitabı okudu
Bu mektuptaki şuhluğuna nazaran İrfan muhibbe-i gaibesini gayet güzel adeta bi-nazir bir melahat ve letafette bir kız olmak üzere tasavvur ediyordu. Onu kadınlığının dest-i sanatkârisiyle tezeyyün edilmiş küçük bir odada, şık bir yazıhanenin önünde, sabahleyin mühmel bir tuvaletle eğildiği kağıdın üzerine arada bir altın sarısı turreler döküle döküle o mektubu tahrirle meşgul görüyor ve en mahir ressamların vierge tesavirinde göstermeye uğraştıkları zambak beyazlığındaki narin, nazik o eli hemen sinesi üzerine çekerek ateşli buselere gark etmek istiyordu. Görmeden âşık olmak... İrfan gibi "romanesk" tabiatlı bir genç için bu ne büyük bir bahtiyarlıktı! Gönlünün bu kadar süratle müstait-i iştial olduğunu bilmiyordu. Muhibbesinin hüviyet-i maddiye ve maneviyesine dair ufak bir şey keşfedebilmek için mektubu evirdi çevirdi, her kelimeden, her noktadan mana-i muayyeni haricinde birer meal istihracına uğraştı. Düşündü, düşündü...
Sayfa 94 - can mirasKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
... içinde yaşadığımız bu felâket badiresini bir kelime ile hülâsa etmek mümkün ise, denilebilir ki, memleketimizde herkesin bilir bilmez karıştığı siyasi ve dâhili parti ihtiraslarının bilhassa rical ve vazifedar üzerinde temerküz eden müfrit ve ahlâki tesirleri neticesiydi.
Sayfa 106 - kopernikKitabı okudu
Böyle olmakla beraber, Avrupa tarz-i siyasetince Türkler'in zararına olarak yapılacak her nev'i şekavetlerde, âdeta onların sistematik bir mesleğini ifade eden iki kelime vardi ki, bunlar da Türkler'in barbarlığı, vahşetiydi! Türkler'in elinden, vatanından bir parça koparılmak istenilirse, derhal Avrupa eliyle perde arkası tertip ve ihdas edilen birkaç vaka, bir iki hadise buna saik gösterilir, mazlum(!) milletler, biz barbarların elinden kurtarılır yahut imtiyazat kazanılırdı!
Sayfa 76 - kopernikKitabı okudu