Mehmet
@Bilgehannn
Doğum ve ölüm elimizde değil, fakat iyi yaşamak elimizde farkına varırsak tabi.
ahşap mimarı
istanbul gelişim üniversitesi
istanbul
39 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bu sabah uykudan,başka bir dünyaya doğar gibi uyanacağımı sanmıştım.
Fakat hakikat ne kadar başka...
Hava her zamanki gibi kapalı,odam soğuk...
Yanımda herşeye rağmen bana yabancı,bütün yakınlığına rağmen benden ayrı,benden başka bir insan...
Mehmet tekrar paylaştı.
Herkes ne diyecek?... Fakat bu ana kadar herkesten ne gördüm ki...
Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dedikleri şey beni üzmekten,
hayatımı manasız bir hale sokmaktan başka ne yaptı? Bu yaşıma kadar en iyi zamanlarım
tam manasıyla yalnız kalabildiğim günler olmuştu.
Mehmet tekrar paylaştı.
İnsanlara kızmama imkan yoktu, çünkü insanların en kıymetlisi, en iyisi, en sevgilisi bana en büyük kötülüğü etmişti; diğerlerinden başka bir şey beklenebilir miydi? İnsanları sevmeme ve onlara tekrar yaklaşmama da imkan yoktu; çünkü en inandığım, en güvendiğim insanda aldanmıştım.Başkalarına emniyet edebilir miydim?
Okur Takip Önerileri
Mehmet tekrar paylaştı.
Bence insanlara hükmetmek arzusu manasızdır... Etrafımız o kadar çirkefle dolu ki, temiz kalmak için bir tek çare kendi dünyamıza çekilmek ve muhitle, hiç olmazsa manen, alakamızı kesmektir.
Zaten küçüklüğümden
beri saadeti israf etmekten korkar, bir kısmını ilerisi için
saklamak isterdim... Bu hal gerçi birçok fırsatları kaçırmama sebep
olurdu, fakat fazlasını isteyerek talihimi ürkütmekten her zaman çekinirdim.
2021 okuma hedefini ekledi.
2021 OKUMA HEDEFİ
0/10 kitap - %0 tamamlandı
Henüz kitap okumadı
10 kitap
0 sayfa
0 inceleme
25 alıntı
Sözlerimi unutma, üzerinde düşün!... Hayatta kendine layık olan mevkii almak için her türlü çareye başvurmak meşrudur.
''...bunu şimdi anlıyorum. demek ki, insanlar benden inanmak kabiliyetini almışlar..''
Korkuya dayanan bu tereddütün daha zararlı olduğunu, insan münasebetlerinde bir noktada taş kesilmiş gibi kalınamayacağını, ileriye atılmayan her adımın insanı geriye götürdüğünü ve yaklaştırmayan anların muhakkak uzaklaştırdığını karanlık bir şekilde seziyor ve içimde sessizce yanan, fakat günden güne büyüyen bir endişenin yer etmeye başladığını hissediyordum..
Evlendikten sonra bir adamın bütün gayesi ve istikbal düşüncesi, bir kere içine girmiş bulunduğu ve şimdi mukadder telakki ettiği bu belayı ses çıkarmadan ve dosta düşmana pek belli etmeden sürükleyip götürmek, onda herkes tarafından söylenen, fakat kimse tarafından bulunamayan meziyetler ve saadetler araştırmaktır.
Hem oynayan, hem bağıran, hem de yürüyen coşkun ve genç askerler... Kendilerini nasıl bir akıbetin beklediğini bilmeyen ve ya gazi ya şehit diye bağırdıkları halde ölümü akıllarına bile getirmeyen zavallılar... Hayatın yeknesaklığı içinde birdenbire beliriveren bu korkunç değişikliği gülerek kabul eden, ona koşan ve ne için, kimin için ölmeye gideceklerini, nerede ve nasıl öldürüleceklerini sormayı asla akıllarına getirmeyen kahramanlar...
Yalnız, gökyüzündeki yıldızlardan çayın dibindeki çakıllara, doğu tarafından kopup gelen bulutlardan batı tarafındaki denize kadar uzanan ve yayılan bu kocaman gecenin içinde, yapayalnızdı. Düşüncelerini hangi istikamete koşturursa koştursun, karşısına kimse çıkmıyordu.