Bilge Topal
@Bilgetopall
Lisans
Konya
19 Mayıs 2000
7 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitabı yarım bıraktı
%10 (9/88)
Okur Takip Önerileri
"Bak Momo," derdi, "ne oluyor, biliyor musun? Bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki insan bunun sonu gelmez sanıyor."
Beppo bu kadarcık laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretli çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hala upuzun bir şekilde seni bekliyor."
Susup biraz daha düşündükten sonra sürdürdü konuşmasını: "İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı."
Uzun bir süre susup yeniden konuşmaya başladı: "Bir de bakarsın ki adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan."
Başını önüne eğip sözünü noktaladı: "Önemli olan da budur."
Sayfa 43Kitabı okuyor
Bir insanın çok dostu olabilir ama insan , onların içinden bazılarını kendine daha yakın bulur ve onları daha çok sever. Momo için de böyleydi.
Sayfa 41Kitabı okuyor
Bir kitap okudu
282 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
7 günde okudu
Olmamız gereken tek bir kişi var.
Hissetmemiz gereken tek bir varoluş var.
Her şey olabilmek için her şeyi yapmamız gerekmiyor çünkü zaten sonsuzuz. Yaşadığımız her an sonsuz olası geleceğe gebe.
Onun için bu hayatımızdaki insanlara iyi davranalım. Arada bir başımızı kaldırıp yukarı bakalım çünkü nerede olursak olalım gökyüzü her daim sonsuz.
Daha dün bir geleceğim olmadığını, hayatımı bu şekliyle kabul edebilmenin imkânsız olduğunu düşünüyordum. Bugünse aynı berbat hayat bana umut veriyor. Olasılıklarla dolu olduğunu görebiliyorum.
İmkânsız olanlar ancak yaşayarak gerçekleşiyor sanırım.
Acı, umutsuzluk, hüzün, hayal kırıklıkları, zorluklar, yalnızlık,depresyon, hayatımdan bir anda mucize eseri çıkacaklar mı?
Hayır.
Peki yaşamayı istiyor muyum?
Evet. Evet.
Binlerce kez evet.
Sayfa 272Kitabı okudu
00.00.00
"Bence," dedi Bayan Elm sonunda, "kabalık etmek istemem ama.... Bence sen biraz yolunu kaybettin."
"Gece Yarısı Kütüphanesi'ne bu yüzden gelmedim mi zaten? Yolumu kaybettiğim için?"
"Öyle tabii. Ama artık kaybolduğun yerde de kaybolmuş durumdasın. Yani fazlasıyla kayıpsın. Yaşamak istediğin hayatı bu şekilde bulamazsın."
"Ya öyle bir hayat yoksa? Ya burada... takılıp kalmışsam böyle?
"Kitaplıklarda kitap olduğu sürece takılıp kalman mümkün değil. Buradaki her bir kitap çıkış yolunu gösteren bir ipucu olabilir."
"Hayatı anlamıyorum işte," diye sızlandı Nora.
"Hayatı anlaman gerekmiyor. Yaşaman yeterli.
Nora kafasını salladı. Felsefe okumuş biri için bu kadarı fazlaydı. "Ama ben böyle devam etmek istemiyorum," dedi Nora. "Hugo gibi olmak istemiyorum. Bir hayattan ötekine sıçrayıp durmak istemiyorum."
"Pekala. Öyleyse beni can kulağıyla dinle. Benim tavsiyemi isti yor musun, istemiyor musun?"
"Yani. Tabii ki isterim. Biraz geç oldu ama evet, Bayan Elm, bu konudaki görüşünüzü söylerseniz minnettar olurum."
"Tamam. Peki. Bence sen artık ayrıntılarda kayboldun." "Demek istediğinizi tam anlayamadım."
"Bu hayatları sana ait olmayan şarkıları çaldığın bir piyanoya benzetmekte haklısın. Sen kim olduğunu unuttun. Her şey olmak hiçbir şey olmamaktır. Kök yaşamını unutuyorsun. Neleri sevip ne leri sevmediğini unutuyorsun. Pişmanlıklarını unutuyorsun."
Sayfa 214Kitabı okudu
Korku, bir mahzene girerken kapının kapanıvereceğini düşünerek endişelenmekti. Umutsuzluksa o kapının kapanıp üstüne bir de kilitlenmesi demekti.
Sayfa 212Kitabı okudu
Bütün güzellikler vahşi ve özgürdür.
Sayfa 160Kitabı okudu
“Kendime yalnızlıktan daha iyi bir dost bulamadım.”
Sayfa 124Kitabı okudu
İnsanlar şehir gibiydi. Bazı kötü yönleri var diye bütün şehirden nefret etmezdiniz. Sevmediğiniz yanları, birkaç tane tehlikeli ara sokağı ve mahallesi olabilirdi ama bir şehri yaşanır kılan şey iyi yönleriydi.
Sayfa 47Kitabı okudu
Aşktan korkmak, yaşamdan korkmaktır ve yaşamdan korkan herkes dörtte üç ölmüş demektir.
Sayfa 36Kitabı okudu
Kalmanın mümkün olduğunu hissetsem, kalırdım. Ama hissetmiyorum. Bu yüzden kalamam. Başka hayatları da karartıyorum.
Sayfa 23Kitabı okudu