Bişeng
@Bisengg
1 Nisan
1152 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İvan Dmitriç en sonunda bir işe yaramadığını görerek düşünüp taşınmayı bıraktı ve kendini tamamen umutsuzluğa ve korkuya kaptırdı.
İlçedeki hayat boğucu ve sıkıcıydı,toplumun yüce idealleri yoktu ve insanlar zorbalıkla,kaba bir ahlaksızlıkla ve iki yüzlülükle çeşitlendirilmiş,sönük,anlamsız bir hayat sürüyordu.
Alçakların karnı tok sırtı pekti ama dürüst insanlar kırıntılarla besleniyordu...
Bütün hayatını yeniden oynatıyorsun o gölgelerde,birkaç kısa anla; doğum,yazım ve ölüm. Ölümün eli kulağında olduğunu hissettiğini ama özgür bir insanın en az düşünmesi gereken şey olduğu için ölümü düşünmediğini söylüyorsun.
Neyden özgür?
Okur Takip Önerileri
Camın öte tarafındaki insan figürlerini nasıl silecegimi öğrendikten sonra o pencerenin önünde duruyorum.
Gerçek ben, dışarıdan hiçbir etkinin ,hayatınız boyunca duygularınızı kabartan hiçbir fikrin, hiçbir temasın,sesin,kökünün,tadın ya da görünüşün nüfuzu olmadan ortaya çıkar;zamanın dışında ve başka yabancı benlerle ilişkisi olmaksızın gördüğünüzde ancak gerçek beninizi bilirsiniz;sonsuz ve ebedi töze,Tanrı'yla ilintili olarak algıladığınızda .
"Her şeyin bir mevsimi,göğün altındaki her niyetin bir zamanı vardır."
"Bana göre,düşünceleri,duyguları ve izlenimleri başkalarıyla paylaşmak dünyadaki en büyük mutluluklardan biridir"
Akaki Akakiyeviç'i götürüp gömdüler. Petersburg,sanki hiç yaşamamış ve var olmamış gibi Akaki Akakiyeviç'siz kaldı. Kaybolup gitmişti,hic kimsenin savunmadığı ,hiç kimsenin değer vermediği,hatta sıradan bir sineği iğneye geçirip mikroskopta inceleyen araştırmacıların bile ilgilenmediği varlık ;yıllarca dairede bin bir türlü alayı uysalca sineye çeken ve sessizce mezara giren ama ömrünün sonunda kısa süreliğine bile olsa palto şeklindeki aydın bir konuğun zavallı yaşamını şenlendirdigi ve bütün çarların,dünyayı yönetenlerin kaçınılmaz biçimde uğradığı felakete uğramış bir varlık ...
"Hepimiz Gogol'ün paltosundan çıktık."
Dostoyevski
Çağımızda tüm enerjimizi dış dünyanın fethine harcadık,sonuç olarak açgözlülük duygularımızı kamçıladık ve şu an daha huzursuz ,endişeli ve mutsuz insanlar haline dönüştük.Bunun sebebi dış dünyayı fethetmekten iç dünyamıza bakmayı ihmal etmemizdir.Asıl işimiz olan irade eğitimini bir kenara koyduk...
Sayfa 207Kitabı okudu
Uyuyalım;insan uyudu mu
her şeyi unutur...
Gelişim dışarıdan içeri degil,içerden dışarı bir biçimde gelişim gösterir.Dış dünya'nin koşulları aksesuardan başka bir sey değildir.
Hiçbir tembel insan hak edilmiş bir dinlenmenin tadına varamaz,çünkü Pascal'ın dediği gibi insanın ısinabilme imkânı varken üşümesi güzeldir,tıpkı dinlendikten sonra çalışabilmesi gibi.
Çalışmanın neden olduğu dinlenme dışındaki bir dinlenme aylaklıktan baska bir şey degildir ve dayanılmaz bir can sıkıntısı ve usanca neden olur.
Ahlâk yerle birse,kendini beğenmişlik kol gezer,para da her seyi mümkün kılar.
Diğer bir deyişle kendi özünü bulmak kadar değerli bir şey olabilir mi? Hissettiğimiz mutluluk; tıpkı iyi bir yüzücünün, dalgalara karşı yüzerken bazen dalgaları okşayarak geçmesi, zaman zaman da üzerine üzerine gitmesi gibi değil mi??