Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Yusuf Atmaca

Yusuf Atmaca
@ByTesbihci
Makine Teknikeri
İstanbul
24 Mart
2 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Sen, gözünü Arş'ın gölgesine dikmiş bir gençsin. Sen, kalbindeki prangaları parçalamış bir gençsin. Hürriyetini ilan etmiş, şehvetlerine ve çevresine esareti reddetmiş bir gençsin. Hürsün. Prangalardan, kör taklitlerden, batıl kültürlerden arınmış bir gençsin. Elbette tatil yapacaksın. Sen de sahillerde yüzeceksin. Ormanlarda kamplar yapacaksın. Kışlık elbiselerinin yerine yazlıklarını giyeceksin. Uçağa bin, trene bin, gemide seyahat et. Bisiklet kullan, araç kullan. Çimenlere uzan ve gökleri incele. Bulabildiğin en büyük dürbünle ufukları tara. Bak ve görmeye çalış. Arkadaşların olsun, sev ve sevil. Gül be güldür. Koş, atla, yüz. *Şu dünyanın mübah olan her nimeti sana feda olsun.* Yeter ki sen, Arş'ın gölgesine yürüyen yolundan geri kalma. Takvanı kışta dondurup yazda erime.!!
Reklam
Asır hangi asır olursa olsun bir gencin ateşlerde yanmadan nasıl İbrahimleşebileceğini yaz. Senin yazdığını O ilk İbrahim de okusun. Melekler okusun, nesiller okusun, Okuma bilen de bilmeyen de okusun. Asırlar sonra da olsa bir gencin tek başına bir gemi yapıp kalabalıkları gemisine bindirebildiğini göster ve yaz. Kendi zamanının Nuh'u olarak yaz
"Niçin siz insanlar," diye haykırdım, "bir konudan söz etmek için, hemen, bu budalacadır, şu akıllıcadır, bu iyi, şu kötüdür demek zorundasınız! Bu ne anlama geliyor? Yargıladığınız eylemin içsel koşullarını araştırdınız mı? Eylemi meydana getiren, onu bir zorunluluk haline getiren nedenleri kesin olarak belirleyebiliyor musunuz? Eğer böyle yapmış olsaydınız yargılarınızı öne sürerken bu kadar aceleci olmazdınız."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Seni kitap okuyan insanlarla tanıştıracağım. Hayat, ancak böyle insanlarla bir araya geliyorsan yaşanmaya değer. 🖋
İnsanoğlunun yeryüzü hayatı bir sürgünle, diğer bir deyişle, zorunlu bir yolculukla başlar. Ne ki, bu dünya hayatı boyunca, yitirdiği cenneti bir türlü unutamaz. Hiö sökülmemecesine yüreğine yerleşen, ruhunun en derinlerinden kendini hep duyumsatan yitirilmiş cennet özlemi, onu, hep bu mutluluklar ülkesini aramaya, dolayısıyla hep yolculuğa yöneltir.