ÇALIKUŞU
@Caliiikusu
Godot’u beklerken
11 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
ÇALIKUŞU tekrar paylaştı.
Sevmek kolay değildir, kendiliğinden yetişip gelişmez. Emek ister, sabır ister, ilgi ister, bilgi ister, zekâ ister, kültür ister çünkü sevgi bir gelişmişlik düzeyidir.
Sayfa 90Kitabı okudu
Şu anda okuyor
104 syf.
Okur Takip Önerileri
Geceleri bir köprüden hiç geçmem ben. Kendi kendime ahdetmiştim de ondan. Birinin kendini suya attığını varsayın. İki şeyden biri, ya onu kurtarmak için arkasından suya atlayacaksınız ve soğuk mevsimde sağlığınızı tehlikeye atacaksınız ya da bırakacaksınız gitsin, o zaman da suya dalmaktan kaçınmanız bazen tuhaf kırıklıklar bırakacak sizde.
Sayfa 17 - Can yayınları 41. BaskıKitabı okuyor
Mutluluk
Şimdi zamanım olsaydı?. Kendimi oluruna bırakmaktan başka bir şey yapmazdım. Bu durumda başıma gelen her şey, bir çakıl taşı üzerindeki yağmur gibi bir şey olurdu. Yağmur, taşı serinletir, ne güzel. Bir başka günse güneşten yanar taş. Mutluluğu tam olarak böyle bir şey gibi düşündüm...
"Yıllar boyunca, herkesin ahlâkına göre yaşamayı istedim. Kendimi herkes gibi yaşamaya, herkese benzetmeye zorladım. Kendimi ayrı düşmüş hissettiğim zaman bile, bütünleşmek için öyle davranmak gerektiğini söyledim. Ama bütün bunların sonunda felaket geldi. Şimdi, kalıntılar arasında dolaşıyorum, kuralsızım, tereddütler içindeyim, yalnızım ve bunu kabullenerek, tek oluşuma ve kusurlarıma boyun eğdim. Tüm hayatımı bir nevi yalan içinde yaşadıktan sonra, bir doğru yaratmak zorundayım."
Yaşamlarımızın eksik yarısı, geride bırakmak.
Eskisini bırakmadığımız sürece aradığımız yeni ve daha üstün bir ilişkinin gerçek doğasını fark etme umudumuz olamaz.
Bir kitap okudu
199 syf.
·
Puan vermedi
·
48 günde okudu
Bir kitap okudu
192 syf.
·
Puan vermedi
·
12 günde okudu
İnsan aşinalık arayan bir varlık. Yabancı bir şehre gittiğimizde orada evimize benzeyen işaretler ararız. Dünyanın bize yurt oluşu, onun panoramasının aşinalığından neşet etmiyor; yoldaş, dost, yaren aşinalığı yoksa dünya da yurt oluşa dair desenlerini yitirip gurbete dönüşüyor. Yalnızlığı ihtiyaç duyduğumuz o çok özel yakınlığın kaybı olarak tarif etmek gerek. Tek başınalık bizim seçimimizle, insanlardan zaman zaman kendimizi tecrit etme isteğimizle ortaya çıkan iradi bir yalnızlaşma; yalnızlık ise şifasını aradığımız, bir bağ arayışı içerisinde olduğumuz, bizi anlayacak yankılayacak bir insanın hasreti içinde olduğumuz, kurtulmak istediğimiz bir sıkıntı, bir illet gibi
Sayfa 115Kitabı okudu
İnsan onu olduğu gibi kabullenen bir yere ait hissediyor kendisini; düşünce ve duygularından utanç duymadığı, kınanmadan buyur edildiği, emniyet hissi veren yere. Yaralarının görünmesinden korkmadığı bir yere. İnsan yurdudur insanın.
Vazgeçebilme hürriyeti. Bu hürriyeti pek az sahip olduğumuzdan tuttuğumuzu bırakamıyor, bulunduğumuz yere yapışıyor, yürüyüp gidemiyoruz. Seni ne eksik bırakıyorsa, sen de onu bırak.
Bir derde müptela olmamış kişiye anlatamazsın derdini. Dert meyhanesinde başka sarhoşlar bulmalısın. “Benim içimdeki sızıyı başkasıyla mukayese etme başkası tuzu elinde tutuyor halbuki tuz benim yarama ekilmiştir “diyor hafız. Tuzu yarasında hissedenlerle düş kalk sen. Yeterki bir derdin olsun derdin ile basın hoş olsun.
Sayfa 35Kitabı okudu