Calikusuokur
@Calikusuokurr
1993
87 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Aşk. Bu sözcük bir tür bombaydi. Göğsümün içinde yaşayan, patlamamış bir bomba.
“Sonunda perde aralandı ve görebildim. Son iki aydır Tanrı’nın bana ne anlatmaya çalıştığını anlamıştım. Kiliseye neden İsa’nın gelin dendiğini, ezgiler ezgisinin neden İncil’de yer aldığını ve vahiyde dünyanın kurtuluşunun neden bir düğün şölenine benzetildiğini anlıyordum.”
Dokunamadığın noktalardan gelir yaşamanın anlamı.
Okur Takip Önerileri
Belki,
o,
her sabah tepeye tırmanırken sen yokuştan aşağı sapmışsındır,
geçmişsinizdır birbirinizin yanından
ya da
bir şehirden bir şehire aynı zamanda göçmüşsünüzdür
iki gezgin gibi
ama birbirinden habersiz
…
Metis yayınlarıKitabı okudu
Herkesin kalbinde kara bir delik vardır. Kaybetmekten korktuğun ne varsa oraya saklamalı. Dünyanın hengâmesi her şeyi savurup yok etse dahi o kara deliğe koyduklarına zarar veremez. Yeter ki kalbin, içinde bir şeyler soracak kadar geniş ve dünyadan uzak olacak kadar derin olsun. Kalbin ne kadar geniş olursa, içinde saklayacağım şeyler de o kadar çok olur.
Sayfa 98Kitabı okudu
Ruh üflenip dünyaya gönderilmeden yaratılmış olanların hepsi ile orada tanış olmuşsundur. Dünyada karşılaştığın herkesle ta oradan aşinayızdır birbirimize…
"Kimi ruhlar evvelden aşinadır birbirine, bunu biliyorum."
"Benim dinimde oruçla namazın bile kazası var, lakin sensiz geçecek bir günümün kazası yoktur."
"Bir yerde ne kadar ağaç varsa,o kadar hüzün vardır."
Çoğu zaman farkında olmadan yuvam, doğal ortamım orasıymış gibi bir kitapçıya girerken buluyordum kendimi. Kitap raflarına sevimli bir huzursuzluğun son demleriyle bakarken; 'Allahtan kitaplar, rüyalar, şarkılar, filmler var; yoksa çıldırırdım,' diye geçiriyordum içimden.
“Bitmemesi için ara verdiğimiz kitaplara benzeseydi ya, her şey..”
“Senin varlığın sayesinde aslında yok olduğumu unutuyorum.”
“Bu yorgunluğumuz, hep söyleyemediklerimizden.”
“Kaygılarında nasıl da kehanetler sezmiştim...ama sevgilim, gözlerinde gökyüzü kalmış halâ."
"Peki, zaman durdurmak isteğinin aksini de yasamiyor musun? Zaman denen mefhumun korkunç genişliğinden, beklenen günlerin bir türlü gelmemesinden...
"O da oluyor tabii, o zamanlar da kitaplara minnet ediyorum.
Bir eşya, beni kendim olmaktan alıkoymaya muktedirdir. En çok kitapların içine düştükten sonra, gerçeğe dönmek istemediğim zamanlarda seziyorum bunu."
"insanin kendi olabilmesi, ya da baskalarinin yerine yasamak... Bundan mi bahsediyorsun? Yani okudugun mesnevilerdeki, gâvur romanlarindaki insanlara dönüşmek."
"Kitap okurken, acılarını sadeleştirmeden yazanlara tesadüf
ettigim zaman şunu idrak ediyorum en çok: Böylesine yoğun
bir acıylq muhatap olan sadece biziz sanyoruz ama çok sükür
sandigimiz kadar yalnız değiliz."