Seval
@Canseverdenbiri
Umudu dürt, umutsuzluğu yatıştır.
31 Ağustos
978 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir şeyin doğru olduğunu “kalpten” bilmek, akılcı zihinle düşünmekten farklı bir inanç şeklidir; bir biçimde daha derinden emin olmaktır.
İnsan doğasını duyguların gücünden soyutlayarak anlamaya çalışmak, üzücü bir dar görüşlülüktür. Homo Sapiens, yani Düşünen Tür adı bile, duyguların hayatımızdaki yeri hakkında bilimin bize sunduğu yeni görüş ve vizyona göre yanıltıcıdır. Hepimizin kendi deneyimlerinden bildiği üzere, kararlarımızı ve hareketlerimizi şekillendirirken hislerimiz çoğu zaman düşüncelerimize baskın çıkar. Salt zekâya, yani IQ’nun ölçtüğü şeye verdiğimiz değer ve önemde çok aşırıya gitmişiz. Duygular bize hâkim olduğu sürece, zekâ –iyi ya da kötü– hiçbir yere varamaz.
Evrimin bize bıraktığı duygusal miraslardan biri, ailemizi tehlikeden korumaya yönelten korkudur...
Okur Takip Önerileri
Ölsem bile yeniden dogmak için ölürüm
Topragın en verimli katmanıarına düşer yüregim. Kanım, özsuyun dallara yürüyüşüyle bir olup akar lnsanlanna, çiçeklerine, kuşlanna bu dünyanın Sonsuza dek söyleyecek bir şeyler bulurum.
Yaşam bu, insanın elini bir kere yumaz.
Yazılmamış bir tarihim şimdi ben -tanık olun Yaşamımı bir tohumun içine bırakmak istiyorum.
Ve hiç kimsenin öldürülmeyeceği
Bir dünyanın tarihine
İnsanları öldürerek başladım.
Her insan olduğu şeyden memnun olmalıydı...
Yaşamın ufuk çizgisindeyim
Ölümle dirimin birleştigi
Bir kör noktada ...
Uzun ve bir o kadar da acı
Bir ömrün önsözünü bitirdim
Aklımdan yüregime köprüler çatarak
Yıllar boyunca.
Her şeyi anlatmak gelir içimden
Ve sonra çekip gitmek ...
Eğer her kederlendiğimizde ağlayarak kurtulma imkânımız olsaydı, teşhissiz hastalıklar ve şiir ortadan kalkardı.
Hayat, kendisini yadsıyan kuvvetler olmasa dayanılmaz olurdu. Muhtemel bir çıkış, bir kaçış fikri bulunur elimizde; kendimizi kolaylıkla yok edebilir ve sayıklamanın doruğunda bu evreni balgam gibi tükürebiliriz.
... Ya da dua eder ve başka sabahları bekleriz.
Bazı sabahlar canlı cansız her şeyi mahvetme isteğiyle uyanmamızın sırrı nedir?
İnsanların var olmak ve harekete geçmek için sarıldıkları nedenleri, kendimde ortadan kaldırmak istedim. Sözle anlatılmayacak kadar normal bir hale gelmek istedim
Her insan bir kıyamet imkânını barındırır, ama her insan kendi uçurumlarını düzleştirmeye girişir. Eğer herkes yalnızlığını kendi akışına bıraksaydı, Tanrı, mevcudiyeti her noktada kendimize karşı duyduğumuz o korkuya ve terbiyemize bağlı olan bu dünyayı yeniden yaratmak zorunda kalırdı...