Okur Takip Önerileri
Yük olur muyum diye düşündüğün yere ait değilsin. Kendini kısıtlamak zorunda hissettiğin yere ait değilsin. Anlatamadığın yere ait değilsin .Anlaşılmadığın yere ait değilsin. Kendini kendin gibi hissetemediğin hiçbir yere ait değilsin. Gurbetin de esaretin de bu yüzden.
Ortadan kaybolduğumuzda geride bıraktığınız tek şey bir avuç kelimedir.
Yaptıklarımız, hissettiklerimiz, deneyimlediklerimiz sadece anlattığımız da anlam kazanan elektronikmekanik uyarım.
Hâlâ duyarım kalbimin güçlü ve öfkeli gürültüsünü.
Ama benim güzel günlerin beklediğine inandığım günler çoktan bitti. O günlermiş meğer güzel olan. Şimdi günler beni olduğum yere çiviledi. Kendi çarmıhımda sızlanıyorum.
Öyle parçalanmışız ki artık daha fazla parçalanmak ölmek demek. Ama yine de varız ve belli oluyoruz suyun üstünde.
Yaşamak her şeye rağmen bir iz bırakmaktır yeryüzünde.
-Ben de yaşadım sizin kadar!-
Ama yaraların çirkin sayıldığı bir yerdi dünya, o da güzelleşmek için gizlemişti.
Ne var ki kendimi anlatan yerlerimin çoktan sakatlanmış olduğu gerçeğini de değiştirmedi bu. Bir dinleyenim olsa da içimi anlatmaya mezun değilim artık. Sadece nasıl anlatılacağını değil ne anlatılacağını da unutmuşum sanki. Tarif etmek güç ama öyle bir his işte. Sözcükler geçmişimin tabutuna sıkışmış bugünümü itlaf etmeye çalışıyor gibi şimdi