Pembeyim, yeşilim, kırmızıyım, sarıyım,
Benden olmamı bekledikleri kişi değilim,
Asla onlarla aynı olmayacağım,
İşte bilmeleri gereken bu...
#blacklivesmatter
Ben resimleri seviyordum; müziği, kitapları, balerinleri... Kalabalık bir ortamda, çalan şarkıya eşlik eden yarı sarhoş insanların o müziği kirletmesini değil.
Gençler bu sıralar bu kadar aptal mıydı gerçekten? Anlaşılan o ki herkes umudunu iyice yitirmiş, Amerikanvari saçmalıklara kapılmış durumdaydı. İlişkiler de artık sadece eğlenmekten ve havalı olmaktan ibaretti, kimse kimsenin gözlerine bakmıyordu, herkes sadece fotoğraflarda nasıl çıktığına bakıyordu. Ne zaman bu kadar gösteriş budalası olmuştuk, ne zaman bu kadar yüzeysel olmuştuk? Bir an için derin bir nefes aldım; artık kitaplara konu olacak, ilham verecek hiçbir şey yaşanmıyordu; bu da neden eski kitaplara sıkı sıkı sarıldığımızın kanıtıydı...