Cansel gizem
@Cnsl_8
Güzelliğin dilbaz bir meraklısı.
Engineer
İzmir
25 Nisan 1999
130 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Vercorsun 
Susan Deniz kitabının pdfsi elinde olan varsa rica etsem paylaşabilir mi
İyi hissetmenin ilk adımı iyi görünmekti.
Okur Takip Önerileri
Çeşit çeşit baba var. Bazıları şartsız kayıtsız sever, diğerlerinin sevgisi şarta bağlıdır. Bir de hiç sevmeyenler vardır.
Bazen geçmişi hatırladığımda içimde kordan bir öfke tekrar canlanıyordu.
Düşüncelerimle yalnız kalmak istemiyordum.
Bir kitap okudu
352 syf.
·
Puan vermedi
Cansel gizem tekrar paylaştı.
“Fazla samimiyet, saygıyı azaltır. Çok sevgi, nankörlük getirir. Çok iyilik, suistimal edilir…
İnsan ilişkilerinde çok’lar sıkıntılı… Denge esastır.”
Bir hayvan bile kesileceği yere koşarak gitmez.
Sorun sana zor ve kolay bir görev vermeleri değil. Sorun nefret ettiğin kişilerin vereceğini üstlenecek olman, dünyanın en büyük suçu olduğuna inanmana rağmen bu suça ortak olman; bunları yapacakmısın ?
Elimden her nesneyi almışlardı. Zamanı bilmeyeyim diye saati, yazı yazmayayım diye kalemi, bileklerimi kesmeyeyim diye bıçağı; sigara gibi en ufak bir sakinleştirici bile benden esirgendi. Tek bir söz söylemesine ve tek bir soruyu yanıtlamasına izin verilmeyen gardiyandan başka bir insan yüzü görmedim, bir insan sesi duymadım; göz, kulak bütün duyular sabahtan geceye, geceden sabaha kadar en ufak bir besin almıyordu, insan kendi kendisiyle, kendi bedeniyle ve masa, yatak, pencere, leğen gibi dört-beş dilsiz nesneyle çaresizlik içinde tek başına kalıyordu.
Suskunluğun siyah okyanusundaki cam fanuslu bir dalgıç gibi yaşıyordu insan, kendisini dış dünyaya bağlayan halatın kopmuş olduğunu ve o sessiz derinlikten hiç bir zaman yukarı çekilmeyeceğini ayrımsayan bir dalgıç gibi hatta...
Yapacak, duyacak, görecek hiçbir şey yoktu, her yerde ve sürekli hiçlikle çevriliydi insan, boyuttan ve zamandan tümüyle yoksun boşlukla. Bir aşağı bir yukarı, bir aşağı bir yukarı yürüyüp durdu.
Ama ne kadar soyut görünürse görünsünler, düşünceler de bir dayanak noktasına gereksinim duyarlar, yoksa kendi çevrelerinde anlamsızca dönmeye başlarlar; onlar da hiçbir şeye katlanamaz. İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz.
Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız. Yalnız...
