Colonna Poliphili
@Collona
17 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Görünmeyen güçlerin vurgununu yemiş, genç bir şair!
Sayfa 64Kitabı okudu
Uykularını dolduran, uyanık olduğun vakitler de gözlerinin önünden geçen imgeler, giderek sanrıya dönüşen, kimbilir, bir gün hayalden varlıkları içinde kendi varlığını yitireceğin hayaletler.
Sayfa 63Kitabı okudu
Hayatın kısa olduğunu söyleyenlerle aynı düşüncede değilim. Tersine, çok uzundu, çok uzundu içsürem. Uzun yıllar yaşadım, istemek, bazen de tutkulara
kapılmak, aradığını bulamamak, ardından da umulmadık rastlantıların verdiği mutluluklar. .. işte buydu bütün "hayat" dedikleri. İstediklerinin olmaması
ile onların yerini doldurmaya çalışan başka şeyler...
Sayfa 62Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kim göğsündeki madalyonun simgelediği anlamı kavrıyordur, kendi mezhebinden olanlardan başka.
Sayfa 55Kitabı okudu
Gençliğinde atıldığın yeni hayat, bilmediğin karmaşıklıklar üzerine kurulmuş bir labirentten başka neydi ki? Çıkışı bilinmeyen bir labirent. İnsan da bir labirent değil mi?
Sayfa 29Kitabı okudu
Seni anlatmakta acelem var çünkü.
Sayfa 20Kitabı okudu
Maldoror'un Şarkıları'ndaki gibi, atılmış, çıplak, acı çeken bir imge.
Sayfa 10Kitabı okudu
Ey çılgın Maldoror! Bütün insanlar gençliklerinde böylesi kuşkulara düşüyorlar mı yoksa? Kendisine hiçbir şey verilmemiş tedirgin gençlik, önceden hazırlanmış, bilmediği boşluklara düşüyor da, önce bu bilisizliği mi ödemesi gerekiyor?
Sayfa 29Kitabı okudu
Sonraları gerçeği gördüm. Nasıl bir şeyse bu gerçek! Öyle sanıyorum ki, gerçeği görmek yanılsamayı tanımaktan başka bir şey değildi. Hemen her zaman
da yanılsamayı yaşadıktan sonra oluyordu bu. Bütün yaşam tek bir yanılsama ya da bir yanılsamalar dizisinden başka neydi ki? Bunun da böyle olması iyiydi.
Çünkü yanılsamaları yaşamaksızın geçirilen bir yaşam, daha da, tatsızdı.
Sayfa 63Kitabı okudu
"Vakit var. Dönüşler var. Gitmek dönmektir."
T. S. Eliot’ın bir şiirinde, insanın gerçekliğin fazlasına tahammül edemediğini söyleyen bir kuş vardır; oysa kuş yanılıyor. İnsan evrenin bütün ağırlığını seksen yıl boyunca gıkını çıkarmadan taşıyabilir sırtında. Asıl gerçekdışılıktır onun tahammül edemediği.
Her şey rüya görür. Şeklin, varlığın oyunları, maddenin rüya görmesidir. Kayalar kendi rüyalarını görür ve yeryüzü değişir... Ama zihin bilinçli hale geldiğinde, evrim ivme kazandığında, işte o zaman dikkatli olmanız gerekir.
Olanı inkâr ettikçe, olmayanın pençesine düşerdi insan, boşluğu doldurmak için hep birden üşüşen zorlantıların, fantazilerin ve dehşetlerin pençesine düşerdi - bunu biliyordu. Ama boşluk oradaydı. Bu hayat gerçeklikten yoksundu; yaratmaya hacet olmayan yerde yaratan rüyanın kumaşı epriyip gitmiş, delik deşik bir şeye dönüşmüştü. Eğer var olmak buyduysa, o boşluk belki çok daha yeğdi.
Rüya olan asıl bu. Bu yaşadığımız gerçek değil. Bu dünya olası bile değil. Gerçek oydu. Asıl olup biten oydu. Hepimiz ölüyüz ve ölmeden önce dünyanın da sonunu getirdik. Hiçbir şey kalmadı geriye. Rüyalar dışında hiçbir şey.
Sağlığın, hayal gücünün, yaratıcılığın pınarıdır bilinçaltı. Bizim adına ‘kötülük’ dediğimiz şey uygarlığın, onun kısıtlamalarının ve baskılarının bir ürünüdür asıl; bunlar kişiliğin kendini özgürce, kendiliğinden ifade etmesini engeller.