P.c
@Damlaasay
Sosyoloji okuyan felsefe seven kitapsever feminist
86 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir kitap okudu
57 syf.
·
Puan vermedi
Yossarian'ın görebildiği kadarıyla hastanenin içinde hastanenin dışına göre daha az hasta insan oluyordu ve ciddi rahatsızlıklara sahip insan sayısı da azdı. Hastanenin içindeki ölüm oranı hastanenin dışındakinden daha düşüktü, üstelik çok daha sağlıklı bir ölüm oranıydı. Pek az insan boş yere ölüyordu. Hastanenin icimdeki insanlar ölmek hakkında çok daha fazla bilgi sahibiydi işi çok daha düzgün, çok daha düzenli yapıyorlardı. Hasta ve bu ve içinde Ölüm'ü alt edemiyorlardı ama Ölüm'ün adabına göre davranmasını kesinlikle sağlıyorlardı. Ona görgü kurallarını öğretmişlerdi. Ölüm'ü dışarıda tutamıyorlardı ama hastanede olduğu sürece Ölüm tam bir hanımefendiydi. Hastanenin içindeyken insanlar ruhlarını belli bir zevk ve incelikle teslim ediyorlardı. Hastanenin dışında çok rastlanan o kaba, çirkin ölüm gösterileri olmuyordu. Kraft ve Yossarian'ın çadırındaki ölü adam gibi havada patlamıyorlar, Snowden'ın uçağın arkasında içini Yossarian'a döktükten sonra yaptığı gibi alev alev bir yaz günü donarak ölmüyorlardı.
Okur Takip Önerileri
"Sağlıklı olduğun için şükran duy."
"Asil sen, her zaman sağlıklı kalmayacağın için mutsuz ol."
"Hayatta olduğun için şükran duy."
"Öleceğin için öfkelen."
"Her şey çok daha kötü olabilirdi," diye haykırdı kadın.
"Hepsi çok daha iyi olabilirdi," diye yanıt verdi Yossarian hararetle.
"Bunun ne anlama geldiğini anlamıyor musun? Artık beni uçuştan men edebilir, eve gönderebilirsin. Deli bir adamı ölüme göndermezler, değil mi?"
"Başka kim ölüme gider ki?"
Yossarian'ı deli ediyorlaedi Yossarian bir başka nesle, bir başka çağa, bir başka dünyaya ait yirmi sekiz yaşında, huysuz, geri kafalı bir ihtiyar olduğundan eğlencenin onu sıktığını, zahmete değmediğini, onlardan da sıkıldığını bir türlü anlatamıyordu onlara. Çenelerini kapattıramıyordu bir türlü kadınlardan da kötüydüler. İçlerine kapanıp depresyona girecek kadar kafaları çalışmıyordu
Tanrı'ya değil, insanlara yalvardı zira Tanrı son çaredir. Aslında Tanrı'dan başlaması gereken talihsiz, ona ancak tüm umutları tükendikten sonra umut bağlar.
