Hoş, ölmeye yakın canavara dönüşmüştü. Haklıydı. Kim öfkesiyle gömülmek isterdi ki? Onu çıkarıp kusmak gerekirdi. O öfkeyle ölmeyi göze alanın yattığı yerde huzur bulabilmesi için "Mezarımı derin kazın" demesi gerekirdi.
Prfümerileri dolduran, her şeyi test eden kadınlara hayranlıkla baktım. Herkes bu hayata tutunmaya, avunmaya çalışıyordu. Bir ben herkesten uzak, anlaşılmaz ve yabancıydım.